Miss Artemis – Een stads sprookje

November geefmaand #dag25

Het wordt steeds moeilijker om geef acties te verzinnen. Natuurlijk sleep ik heen en weer met kopjes thee. Stuur ik kaartjes, en ben ik soms 3 dagen hetzelfde cadeautje aan verschillende mensen aan het geven. Maar kennelijk heb ik mezelf allerlei extra regels opgelegd. Zoals originaliteit, iedere dag keus anders, en iedere dag iets grafisch moois zodat ik er een foto van kan maken die ik op social media kan delen.

Dus zijn er om dingen die ik doe die afvallen omdat ze anders te veel de aandacht naar zich toe trekken. Zo maakte een collega en adventkalender met een cadeautje voor iedreen behalve voor zichzelf. Natuurlijk kon ik het niet laten, dook ik mijn doosje met weggeef frutsels (voor de snailmail) in. En maakte ik ook voor haar een zakje met een cadeautje erin. En kocht ik voor mijn moeder en zusje nog een kleinigheidje voor in de zak van Sinterklaas (voor de mannen heb ik nog heel veel chocolade liggen), omdat nichtje de vorige keren opmerkingen had gemaakt over de hoeveelheid cadeautjes die zij kreeg. terwijl de rest allemaal maar 1 dingetje kreeg. Maar ja daar kunnen ook geen foto’s van komen.

Vandaag besloot ik dus maar om op de BSO en peuteropvang overal papieren goodies achter te laten. Wat kleurplaten in de kleurplaten map, een poster met deurtjes die open kunnen op kruip hoogte, posters met positieve teksten op de deur. Aankleedpoppetjes in de knutselhoek. Overal waar je kunt kijken ligt wel iets.

Ik vind zelf de poster op kruiphoogte nogal een knaller! Wordt er zelf ook helemaal blij van als ik hem zie.

En de liefde kreeg ook nog wat papieren goodies.

Dat slingertje en die poster liggen zo gezellig tussen zijn favoriete hobby spulletjes. i love it!

En uhhhhh dit kan lekker wel op de foto!

November geefmaand #dag24

De meiden op de BSO wilde graag hakken in kleine maatjes. En ik had deze schatjes nog staan. Ze waren behoorlijk aan de prijs maar eigenlijk kun je er alleen op zitten. En ik hou heel erg van bewegen. Maar voor spelen zijn ze vast wel geschikt 🙂

November geefmaand #dag 23

Omdat de collega haar adres op mijn kaartje had neergezet besloot ik nog maar een rondje kaartjes te doen. Ik nodig en vriend uit voor een etentje. Stuur de collega haar kaartje, en stuur een bedankje naar iemand die mij een koe cadeau geeft.

(maar daarover later meer)

Ook is er uit de geefmaand en delen op social media als instagram een nieuw snailmail contact ontstaan, waar ik extra mijn best voor doe door een mooi kaartje voor haar te kopen.

En vind ik post in mijn eigenste brievenbus. Want wat je aandacht geeft groeit! Post sturen doet post ontvangen 🙂

November geefmaand #dag22

Wat geven de ene dag pijn doet wordt het je de volgende dag in de schoot geworpen. Ik koop een flow book for paper lovers als cadeautje voor mezelf. Even denk ik nog zal ik dat heel flauw mee laten tellen. Maar ik besluit dat dat toch echt wel te flauw is. En dat aan jezelf geven wel heel belangrijk is. Maar dat dat niet is waar het in de Geefmaand om gaat.

Als mijn collega enthousiast door mijn boek heen bladerd, en alles fantastisch vind eigent ze zichzelf alvast een kaartje toe door te vragen of ze haar adres erop mag zetten. Natuurlijk mag dat, graag zelfs. Ik stuur graag kaartjes. En al helemaal naar mensen die graag kaartjes ontvangen. Later ziet ze de kalender en vult ze enthousiast de verjaardagen erop in.

Ik besluit de kalender dan maar aan mijn werk te doneren. We hebben daar tenslotte nog geen kalender. Meteen ontstaan er plannen de lief en leed pot in ere te herstellen. Mooi, hoe geven zo’n kettingreactie kan veroorzaken.

November geefmaand #dag21

Mijn collega is nogal van het felroze. Maar om haar versnellingspook hangt een witte bloemenkrans. Waarom heb je eigenlijk geen roze vraag ik haar. Ze antwoord dat ze niet wist dat die bestaan, en dat ze die dus niet heeft. Ik hoor mezelf zeggen dat ik er wel een heb. En die voor haar mee zal nemen.

Later denk ik wat heb ik nu weer beloofd? Want zelf vind ik mijn bloemenkrans ook nogal geweldig. Toch neem ik hem voor haar mee. Want hij past beter bij haar, en geven mag soms best een beetje pijn doen.

November geefmaand #dag20

Ik log de halve dag loom op bed. Kom er alleen uit om te plassen, of te eten. Uiteindelijk vind ik dat ik lang genoeg niets heb gedaan. Ik ben zo klaar met me niet helemaal lekker voelen.

Uiteindelijk gaan we even even naar buiten voor een boodschapje. Wil je nog iets hebben? Kan ik je ergens blij mee maken vraag ik aan de liefde. Hij wil niets, alleen een kusje. Ik geef hem een kusjes maar voel me niet voldaan kwa geef acties. Dan bedenk ik dat ik net, toen ik een stapel papieren uit zocht mijn vakantie kaarten vond die ik nooit verstuurd had. Misschien was het een grappig idee om die te schrijven en te voorzien van een vrolijke kerstzegel. Ik ga meteen aan de slag.

Stiekem moet ik een beetje grinniken om de verlate vakantie groetjes. Het zal vast voor een paar verraste gezichten zorgen. Jammer dat ik er niet bij ben als ze gevonden worden 🙂

November geefmaand #dag19

We hadden met vrienden van de liefde afgesproken samen te eten vandaag. Het gesprek op straat, want we kwamen ze tegen op straat, ging zo alle kanten op dat er geen idee hadden of zij nu bij ons of wij bij hen zouden komen.

Na even bellen bleken ze dus bij ons te komen. Waar nodigen we ze uit, bij jou of bij mij. Vroeg de liefde nog. Laat ze maar naar mij komen riep ik. Want ik wilde graag nog wat opruimen.

Alleen wat gaan we eten? ik had geen zin in mijn Griekse hapjes. Iets met rijst, stelde lief voor. Oh dat weet ik wel een receptje mee.

Dus sta ik even later in de keuken voor mijn zalm, teriyaki courgette pretje.

En verassen we haar nog met een verlaat verjaarscadeau cadeautje. Waardoor ze super verrast was, want ze had het niet meer verwacht. Jeeej 🙂

November geefmaand #dag18

Oké ik geef toe, boodschappen, dat ziet er niet direct uit als een geef actie. Behalve dan als ik boodschappen doe voor een bejaarde die dat zelf niet meer kan. Of als ik alle boodschappen aan het goede doel geef, de voedselbank ofzo.

Maar dat deed ik niet. Jumbo heeft een actie. Bij iedere 15 euro krijg je voetbal of hockey plaatjes. Voor de leuk deden ze dat dit keer met plaatselijke sport helden. Zo kwam het dat de situatie ontstond dat jongetje a het plaatje had waar meisje b opstond. Maar hij wilde haar dat plaatje niet geven. Totdat ik zei ahhhhh geef het nu aan haar, dan krijg je van mij een heel pakje plaatjes.

Slotsom, meisje blij en ik sta voor 15 euro boodschappen te doen, zodat het jongetje maandag ook blij is. Ik deed trouwens voor 30 euro boodschappen, dus hij krijgt 2. extra blijheid.

De liefde is trouwens ook blij met de hapjes die ik haalde.

Oh ja en mijn locatiemanager kreeg vandaag ook een a line a day dagboekje.

November geefmaand #dag17

Ik heb een aantal penvriendinnen heftig verwaarloosd. Het afgelopen jaar was voor mij behalve heel leuk ook heel zwaar.

Mijn relatie van ruim 5,5 jaar werd rond deze tijd beëindigd. We deden echt ons best om bij elkaar te passen. Maar uiteindelijk werkte het niet (meer). Het heen en weer pendelen tussen 2 steden, onze verschillende dag en nacht ritmes en andere toekomstvisies braken mij uiteindelijk op.

Ik was zo moe, en mijn weerstand was zo laag dat ik echt vaak ziek was.

Mijn huidige liefde leerde ik ook kennen. verwarrende en heftige emoties. Aan de ene kant afscheid nemen. En aan de andere kant verliefd zijn en steeds meer denken aan een andere toekomst.

Je kunt gerust stellen dat ik daar behoorlijk door in beslag genomen werd. Balancerend tussen verdriet en verliefd. Ondertussen proberend mezelf niet te verliezen.

Grenzen over gaand, nieuwe grenzen zoeken, daardoor mensen teleurstellen. Kortom genoeg emotionele bagage om niet tot schrijven te komen. Niet in brieven, niet in blogs, niet in verhalen, behalve dan als het moest voor werk.

Al bloggend over de Geefmaand vind ik mijn schrijvende zelf weer terug. En vind ik ook weer ruimte voor brieven. Vandaag schreef ik dus voor het eerst in een jaar weer naar Japan. En neem ik mee voor voortaan iedere week weer een brief te schrijven. Er liggen nog genoeg beloofde pakketjes klaar. ik moet alleen maar de energie vinden de bijbehorende brieven te schrijven.

De eerste stap is gezet 🙂

November geefmaand #dag16

Toen we gisteren uit eten gingen voor het afscheid van mijn collega grapte de nieuwe collega dat ze wel wist wie haar afscheidscadeau mocht regelen als het zover was. Nu is het natuurlijk helemaal niet de bedoeling dat zij weg gaat. Dus heb ik maar een welkom in het team cadeautje gekocht. Mijn locatiemanager zag het ook wel zitten. Zo’n zin per dag dagboekje. Dus die krijgt er vrijdag ook 1. Gewoon omdat ze al bijna 3 jaar bij ons werkt. En voor mijn locatie is dat dus echt heel erg lang.