Ik ben een weekendje in Bologna. En mijn nieuwe speeltje, de yoga tab 3, maakt het mogelijk meteen live te bloggen. Hoe cool is dat?
Bologna staat bekend om 3 dingen. Leerde ik thuis achter mijn tabletje al. Hoe handig, dat internet! Vandaag mochten we kennis maken met Bologna de dikke. De stad kreeg deze bijnaam door zijn rijke keuken. Dat komt goed uit want wij zijn uitgehongerd. Maar zo makkelijk gaat dat nog niet. Er zijn strenge regels over wat je wanneer eet. In principe eet de Italiaan de hele dag door, bij het ontbijt droom je al over de lunch en bij de lunch staat het avond eten al zo goed als klaar.
De tussen liggende tijd mag je trouwens ook best met eten vullen. Dus gaan we voor een apretief. We komen in een een soort food loods, waar we bij verschillende kraampjes verschillende hapjes en drankjes kunnen halen. Alex wil ons graag Spritz leren drinken. Dat laat ik me geen twee keer zeggen. Mijn ogen speurde al naar dit drankje. In Venetië dronk ik het graag. En die traditie zet ik graag voort. We bestellen wat pasta, en het internet heeft geen woord te veel gezegd dit is goddelijk!
We gaan door naar een andere tent waar ook Hugo op de kaart staat. Wat een feestje. De cocktails zijn aan de prijs, 7 euro per stuk, maar dan krijg je wel meteen toegang tot een approtiefjes hemel. Je mag onbeperkt pakken van allerlei heerlijkheden. Wij willen alles proeven. Maar vergeten dat we ook nog echt moeten eten.
Inmiddels heb ik een Spritz en een Hugo op en vind ik alles mini schattig! Maar nu begint het echte eten pas. Ik bestel de lekkerste lasagna die ik ooit at. Maar kom niet verder dan halverwege. Ik zit propvol! Als we water willen bestellen roept de Italiaan die zich bij ons groepje voegt ons tot de orde. Wijn! Er moet wijn gedronken. Ik krijg mijn glas niet meer leeg. Het is genoeg geweest. Wat een explosie van smaken!!!
Morgen gaan we maar eens kijken of we Bologna de rode kunnen ontdekken!
Zo Miss ☺ Have a lot of fun … tja (grijnst) mocht ik Italiaans kennen ik zou je daar in ’t Italiaans op vergasten maar driewerf helaas…