Ik win nooit iets, maar van de week was ik de gelukkige winnaar van een kroket bij de plaatselijke snackbar. Je kon ook softijsjes winnen, of milkshakes, zelfs patat, maar ik moest weer zo nodig een kroket winnen. Even voelde ik me in dubio staan, moest ik het briefje waarop mijn prijs stond gewoon weggooien? Het weggeven aan iemand anders? Vragen om een andere prijs?
Uiteindelijk besloot ik een klein meisje gelukkig te maken met mijn kroket. Haar moeder zag het enigszins wantrouwend aan. Was ik soms niet zo’n krokettenpersoon? Was er iets mis met de kroketten van hier? Was ik niet helemaal lekker?
Maar toen ik mompelde dat ik vegetariër ben en zodoende niets aan mijn prijs had keek ze opgelucht.
Haar dochtertje kon het nog niet helemaal geloven, “krijg ik echt een kroket mama, wat lief van die mevrouw”. En even wist ik dat ik geen mooiere prijs had kunnen winnen.
Ha wat lief van je!
So sweet 🙂