Het verleden is voorbij,
De toekomst ver weg,
alles dat telt is het nu
Woorden van die strekking kreeg ik ooit in mijn mailbox van een docent.
Laten we even voorbij gaan aan het feit dat het vrij typisch is dat leerlingen en docenten privé op zo’n manier met elkaar mailen, en kijken wat die woorden met mij deden, of misschien zelf nog steeds wel doen. Want de woorden deden iets met me, ze maakten met boos. Ik tikte dan ook driftig een mailtje terug.
Uit mijn hoofd schreef ik ongeveer dit.
Is het niet zo dat het verleden mij heeft gemaakt tot wie ik nu ben en dat acties die ik nu doe altijd gevolgen zullen hebben voor de toekomst? Hoezo is alles wat telt het nu?
Ik kreeg een mailtje terug dat ik het niet begrepen had. En dat maakte me nog bozer. Hoezo had ik het niet begrepen? Natuurlijk had ik het wel begrepen. Als iedereen alleen in het nu zou leven, nou dan zou het een ongeorganiseerde bende worden van egoïstische mensen die alleen maar aan zichzelf en hun nu momentjes zouden denken. Wat zou politiek zijn als we geen toekomstvisie zouden hebben? Wat als niemand er rekening mee zou houden dat je acties gevolgen kunnen hebben voor de toekomst? En waarom zou jouw waarheid meer waar zijn dan mijn waarheid? Ik volgde tenslotte een sociale studie en leerde alles en iedereen in twijfel te trekken. Ook de docenten. Dus waarom zou ik nu dan zomaar voor waar aannemen dat hij gelijk had en ik het dus niet begrepen had?
Natuurlijk snap ik nu dat hij bedoelde dat je niet in het verleden moet blijven hangen, of alleen maar bezig moet zijn met wat er in de toekomst ver weg van nu allemaal nog gaat gebeuren. Natuurlijk snap ik nu dat hij gewoon bedoelde dat je in het nu moet leven en daarvan moet genieten. Natuurlijk snap ik nu dat dat helemaal niet perse hoeft te betekenen dat je acties van gisteren of morgen geen invloed mogen hebben op de persoon die je nu bent.
Misschien was het niet een les die ik moest leren. Over het algemeen heb ik niet de nijging te blijven hangen in een ver verleden. En dromen over een toekomst, ach dat doe ik graag en veel, maar wel het liefst zonder de realiteit uit het oog te verliezen. Want ik leef al jaren volgens het motto, “Als je wilt dat je dromen werkelijkheid worden moet je ontwaken”. En na jarenlang gehoopt te hebben dat ik op een dag wakker zou worden en dan precies zou weten wat ik zou willen begint het gevoel dat ik gevonden heb wat ik wil steeds meer te komen.
Ik ben de Sprookjesjuf, ja daar zie ik wel toekomstmuziek in.
ik hoop dat het je lukt
dat je weet wat je wil : sprookjesjuf!
volgens mij ben je aardig op de weg!
Nou, wat die docent betreft die hoeft zich over jou alvast geen zorgen te maken je bent goed op weg, en hebt het wel degelijk begrepen. Een sprookjesjuf… volgens mij hebben we dat hier niet 🙂
Lekker is dat… Eentje die meteen driftig gaat tikken als een boodschap niet uitkomt of verkeerd valt… Ik ken het ergens van… Oh, ik ken het van mezelf! 🙂
Volgens mij ben jij allang wakker, maar beginnen dingen nu vorm te krijgen omdat jij de rust krijgt om het vorm te geven. Dat lijkt mij fijn, al zal je geduld nog vaak genoeg op de proef worden gesteld! Succes.
zo is het en …
ook sprookjes hebben vast toekomst