Mijn dag begon zoals gewoonlijk met het innemen van 2 vitamine d3 pillen. En ik maar denken dat ik geen ochtendritueel heb. Waarschijnlijk was dat ook zo tot de d3 in mijn leven kwam. Ik bleek hier en te kort van te hebben wat voor allerlei klachten zorgde. Nu sta ik eigenlijk nogal sceptisch tegenover pillen. Ik bedoel je kunt toch ook gewoon gezond eten? Maar vitamine d3 is nogal lastig uit voeding te krijgen. En het helpt echt.
Wegspoelen met de thee van gisteren avond werkt ook echt. Zeker als je mok groot genoeg is om je in te verstoppen. Deze mok heb ik trouwens gekregen omdat ik er over blogde. Toch cool hoe je spullen kunt krijgen door bloggen. Zelfs als je geen beauty blogger bent. Al komt het dan alleen wel veel minder vaak voor. Twee keer in de 6 jaar of zo 😛
Iedere dag loop ik langs deze gigantische spiegelwand. Meestal wil ik er heel snel langs rennen omdat ik zo vroeg in de ochtend echt niet wil weten hoe ik eruit zie. Maar vandaag kan ik er best mee door. (En op vrijdag begin ik later dan op andere dagen, geen peuterspeelzaal betekend minder stress)
Toch niet vroeg genoeg opgestaan om echt te ontbijten dus grijp ik iets eetbaars mee voor onderweg. Misschien moet ik toch maar eens van die semi gezonde repen gaan kopen voor gevallen zoals deze.
Vandaag geen regen. Er is zelfs een zonnetje te zien. Dus ga ik lopen naar mijn werk. Het speelt ook mee dat er geen andere manier is om op deze locatie te komen. Er rijd niet eens een bus. Zo’n Vinex wijk waarin iedereen drie auto’s heeft. Dus wie heeft er openbaar vervoer nodig?!?!
De brug met de kleurtjes, dat betekend dat ik er bijna ben.
Victor veilig, dat betekend dat hier veel kinderen wonen. Die kinderen hebben ook ouders (met drie auto’s) maar die vergeten vaak dat andere mensen ook kinderen hebben en dat het handig is daar niet overheen te rijden. Victor herinnert die ouders daaraan.
Even een kopje thee. De combinatie van vruchten ziet er heel smerig uit. Maar misschien is het wel heel erg lekker.
Gisteren heb ik mijn nagel heel erg ingescheurd tijdens het kasten in elkaar zetten. Gelukkig heb ik hele coole pleisters.
Op de BSO aangekomen bleken we met te veel mensen te staan. Ik had te veel uur gemaakt. Dus kon ik eerder weg. Onderweg naar huis kwam ik dut super leuke rokje tegen, leuk voor mijn nichtje dacht ik. Dus appte ik een foto naar haar mama.
Zij waren er unaniem over eens dat de roze veel leuker was dan die met sterretjes. Ik ben het daar niet zo mee eens. Maar goed, als mevrouw een roze wil krijgt ze een roze.
Vandaag laat ik met niet van mijn plan afbrengen, ploggen of niet, ik wil pizza!
Ondertussen stuurt mijn vader me een foto op van het behangetje dat hij in de babykamer aan het plakken is van de baby die ik eerder al showde. Dat betekend dat hij nog niet klaar is met klussen bij mijn zusje en dat ik dus zelf mijn resterende kast(en) in elkaar moet zetten.
Dat kan ik best, kijk maar!
Stiekem ben ik toch wel blij dat Aldo aanbied dat hij wil komen helpen. Hij vind zoveel geld aan kasten uitgeven maar een beetje zonde van je geld. Weet je hoeveel reizen je daar van kunt maken? Ergens heeft hij natuurlijk best een punt.
Met zijn hulp gaat het wel een stuk sneller. Kijk maar. dit begint al best op een kast te lijken.
Zoooo eindelijk mijn pizza, die ga ik eens lekker in bed eten, terwijl ik televisie kijk op mijn laptop. Want van kasten in elkaar zetten wordt je moe.
En toen viel ik heeeeeeeeeeeel vroeg in slaap om midden in de nacht weer wakker te worden. Die tijd heb ik maar benut om de boekenkasten verder in te richtten. Jammer dat ik wel het telefoontje van de Gitarist gemist had.
🙂