Eigenlijk gaat het vandaag best goed met mij.
* Ik heb de afspraak bij de tandarts, die ik al twee maanden voor me uit zit te schuiven, gemaakt.
* Mijn adres eindelijk gewijzigd op mijn werk, en weer toegang tot het digitale portaal waar je dit soort dingen tegenwoordig zelf moet doen.
* Ik heb de stapeltjes post die door mijn hele huis lagen bij elkaar geharkt en er stapeltjes van gemaakt die ik van de week vast van plan ben verder te gaan ordenen. Daardoor heb ik ook meer inzicht in wat er verder nog geregeld moet worden (verzekeringen overzetten naar het nieuwe adres, een nieuwe dokter regelen, gemeentelijke heffingen betalen)
* Een stapel post van de vorige bewoners voorzien van het commentaar dat ze wegens verhuizing retour afzender moeten. En klaar gelegd om morgen op de post te doen.
Allemaal van die kleine dingetjes waar ik steeds de energie maar niet voor had, maar die vandaag kennelijk ineens moesten gebeuren. Misschien is het de lente die er aan komt. De dagen die weer langer worden, de sneeuw die verdwenen is, die er voor zorgen dat ik eindelijk weer een beetje energie voel.
Maar het is vandaag Jankblog maandag, heb ik zelf besloten tijdens het wekelijkse twitteruurtje over bloggen. Te volgen met de #blogpraat. Dus moet er ook janknieuws komen. En dat is er ook. Maar het is nog zo onwerkelijk dat ik het zelf nog niet helemaal lijk te geloven. Per 1 april gaat een vestiging waar ik drie dagdelen werk haar deuren sluiten. Het gaat namelijk niet zo goed met het bedrijf waar ik werk, en onze vestiging is erg duur omdat hij maar drie uurtjes per dag benut wordt. Het is nog niet duidelijk waar ik en mijn collega’s onze werkzaamheden verder mogen vervullen. Sterker nog, het is helemaal nog niet zeker of ik straks nog wel een baan heb. Want we gaan reorganiseren, en er gaan hoe dan ook ontslagenen vallen.
Dat is kut, erg kut, want misschien behoud ik mijn baan wel, maar dan zijn er wel collega’s die plaats hebben moeten maken voor het behoud van mijn baan. Die onzekerheid is naar. Zusje is pas haar baan verloren van de een op de andere dag. Ik kan haar niet zoveel geld lenen als ik graag zou willen, omdat ik nog niet weet wanneer ik er zelf aanspraak op moet maken. Bij iedere aankoop die ik wil doen denk ik, kan dat wel, wat als ik straks geen geld meer heb? Of moet ik het dan juist nu kopen omdat het nu nog wel kan? En voor dat vrijgezellenfeestje van een vriendin heb ik me toch maar afgemeld, want leuk zo’n dagje voor lul lopen in een onbekende stad, maar kan ik daar op dit moment wel 70 euro voor missen?
Hoewel ik er nog niet van wakker lig, stiekem denk dat het allemaal wel goed komt, dat het allemaal wel los loopt, houd het me wel bezig tijdens dat soort kleine beslissingen.
Pfff en ergens, is het best wel lekker, dat ik dit nu speciaal voor jankblog maandag even van me afgeschreven heb. Normaal zou ik dit lekker in mijn eigen kleine binnenwereldje gehouden hebben. Maar voor een keer is mijn binnenwereld ook de buitenwereld. En nu ga ik even een potje janken in mijn Hello Kitty zakdoekjes!
Op dit moment ben ik parttime werkloos. Er staat nog niet heel veel nieuws op mij te wachten en misschien ben ik over een half jaar helemaal werkloos. Het is een baggersituatie om in te zitten. Heel veel sterkte en succes.
Ik hoop voor je dat het bij parttime werkloos blijft. Of dat je snel een andere (nog leukere?) baan vind voor fulltime!
Lekker Janken! 😛 haha