Categorie: groen

Geef maand #1 2013

De “Buy nothing new month” is nog niet voorbij of de geef maand dient zich alweer aan. Miss Artemis zou Miss Artemis niet zijn als ze deze uitdaging niet ook met twee handen aan zou pakken.

Eerst nog even de status van de Buy nothing new month. Ik heb stiekem wel twee boeken gekocht. Eentje omdat het een van de boeken van een trilogie was die ik compleet wilde hebben. Mijn zoektocht om het boek tweedehands te scoren faalde jammerlijk en ik wilde het perse lezen. Een ander boekje omdat ik al heel lang op zoek was naar een Nederlandse vertaling van dit boekje en daar nu zomaar tegen aan liep. Terwijl het ook nog eens onwaarschijnlijk laag geprijsd was. Daarnaast heb ik wat nepbloemen gekocht omdat ik die anders toch direct na deze maand zou gaan halen. Aangezien ik ze nodig heb voor een huiswerkopdracht van de godinnencursus. Voor de rest hebt ik echt niets nieuws gekocht. Ik moet wel toegeven dat het meehielp dat ik een enorme rekening van de Ortodontist kreeg en dus even echt iets minder te besteden had.

Dan nu de geefmaand. Het is dus de bedoeling dat ik in November iedere dag iets weg geef. Of dat nu iets materieels of iets immaterieels is maakt niet zoveel uit. Het gaat om de ervaring van het geven. Hier schreef ik al meer over wat de bedoeling van de maand precies is.

Ik zal jullie niet iedere dag met een stukje vermoeien. Maar om de paar dagen vertellen wat ik tot nog toe heb mogen geven. En natuurlijk begin ik bij het begin.

1 november

November geef maand, ik zit mezelf af te vragen wat ik eens weg zal geven. Tot ik me realiseer dat ik al bijna 2 uur jaarkaarten voor mensen aan het trekken ben. Alsof dat geen geven is. Op 1 November 2013 heb ik dus weggegeven tarot readings.
Daarna heb ik op mijn werk een mooie kleurplaat ingekleurd en aan mijn moeder cadeau gedaan. Heb ik samen met mijn moeder een kaartje gekocht voor een vriendin die anders niet mee kon naar een feestje en heb ik aan random mensen van die glow in the dark sticks uitgedeeld. Wat leuke gesprekjes met hilarische wendingen opleverden.  

2 November

Heb ik nog eens twee jaarkaarten weg gegeven en schreef ik een gastblog voor Liv over de geef week. Liv haar vaste gastblogger kon door omstandigheden niet bloggen en ze was naarstig opzoek naar een gastblogger. Zo wordt geven me wel heel makkelijk gemaakt.

3 November

Weer twee jaarkaarten getrokken voor mensen. Mijn moeder komt op het idee om de dames van de godinnencursus een Roos te geven. We kopen twee bossen met rozen en delen uit. De vrouwen reageren super lief en verrast.

4 November

Oke, ik geef toe het begint een beetje saai te worden. Maar ook vandaag heb ik een jaarkaart voor iemand getrokken. Het is er nu eenmaal de periode voor. Verder voelde ik me vandaag te ellendig door ongesteldheid en te weinig slaap om heel actief dingen weg te geven. Morgen weer een dag.

 

Buy nothing new monht 1

Ik heb me aangemeld voor de Buy nothing new month. Een spontane opwelling op de laatste dag van September. Even dacht ik er niet aan dat deze uitdaging al op 1 oktober zou beginnen. Dat ik dus niet meer kon smokkelen door nog even snel de dingen te kopen die ik graag wilde hebben vergat ik dus maar even. Nee, ik sprong in het diepe.

Over de mail krijgen we opdrachten binnen die we deze maand kunnen uitvoeren. Deze maand staat in het teken van opruimen en inventariseren wat je hebt. Want niets nieuws kopen betekend genieten van wat je al hebt. Alleen voel ik niet genoeg energie voor een grote schoonmaak. Dus loop ik af en toe een rondje door mijn huis en mik wat dingen waarvan ik denk dat ik ze niet meer nodig heb in een doos. Tot nog toe zitten er twee dvd’s in de doos. Wat al aangeeft dat ik niet heel fanatiek bezig ben. Want ik bezit echt wel meer dat ik niet perse meer hoef.

Aangezien ik niet heel materialistisch ben ingesteld leek het me een makkie. Een maand geen nieuwe dingen kopen. Maar al snel dacht ik aan de nieuwe laptop die ik wilde kopen, en die 2 boeken uit die serie die ik nu aan het lezen ben. En mijn zusjes zijn ook nog jarig deze maand, die wil ik wel een mooi cadeau geven. Ik kan toch niet met een tweedehands dingetje aan komen zetten omdat ik zo nodig een ikkoopeenmaandjenietsmaand moet hebben in de maand dat zij jarig zijn.

En toen ik net langs de Kruidvat liep en zag dat je het tweede verzorgingsproduct voor een euro kon kopen wilde ik toch ook wel heel erg graag naar binnen lopen om van deze aanbieding gebruik te maken. Mijn dagcrème is zo goed als op. En mijn budget door wat tegenslagen een beetje krap. Dus deze aanbieding kon ik toch  niet laten lopen?  Om nog maar te zwijgen over die hele stapel leuke kinderboeken die me te gemoed lacht omdat het nu eenmaal kinderboekenweek is.

Kortom ik ben nog maar drie dagen bezig en het is al een heuse uitdaging. En dat, had ik dan weer niet van mezelf verwacht!

Dopper

Sinds de Zero plastic week zocht ik naar alternatieven om minder plastic te blijven gebruiken.
Want hoewel ik soms de eigenschappen van plastic heel fijn vind, want weerbestendig en ontzettend duurzaam vind ik wel dat er minder wegwerpplastic moet zijn. Het is ronduit belachelijk dat ik voorheen mijn tomaten in een plastic zakje deed die vervolgens weer in een grote boodschappentas verdween bijvoorbeeld. En dat allemaal voor die 5 minuten die ik van de supermarkt vandaan woon. Het zakje belande vervolgens gewoon in de vuilnisbak. Ik geef toe, het was een beetje onwennig als ik het kassameisje zag klungelen met mijn losse tomaten. Maar liever dat dan meewerken aan de plastic soep op de bodem van de oceaan.Tegenwoordig lach ik dus maar gewoon extra lief naar het kassameisje.

Ook de broodjes die ik met enige regelmaat in mijn pauze koop gingen iedere dag opnieuw in een nieuw plastic zakje. Verleden tijd. Ik bewaar 1 zakje in mijn tas en klop dat na gebruik netjes uit. Op deze manier doe ik soms wel weken met hetzelfde plastic zakje. Want ook hier geld, de broodjes zitten er nog geen 5 minuten per keer in.

Alleen voor mijn drinken had ik nog geen goede oplossing gevonden. Mijn bidon werd snel vies, maar flesjes hergebruiken is dan weer niet helemaal goed voor je gezondheid omdat er stoffen in die flesjes kunnen zitten die behoorlijk giftig zijn en makkelijk los weken waardoor ze in je water belanden. Klinkt mij niet helemaal fris in de oren. Gelukkig liep de Gitarist tegen hetzelfde probleem aan. En herinnerde ik mij de Dopper waarvan iedereen zich verbaasde dat ik er nog geen een had.

Meteen een roze en een blauwe aangeschaft. En ik moet zeggen dat hij sinds de aanschaf nog geen seconde uit mijn tas geweest is. (nu ja behalve om af te wassen of te gebruiken dan natuurlijk).
Ik neem hem altijd en overal mee. Op deze manier bespaar ik een heleboel kosten, hoef ik geen frisdranken te drinken als ik bijvoorbeeld naar de bioscoop ga en ben ik ook nog eens goed bezig voor het milieu. En dat voelt goed!

Lekker groen

Zoals jullie vast niet ontgaan is ben ik nogal fanatiek bezig met mijn moesbalkon.
Regelmatig zoek ik daarvoor het internet af en soms kom ik dan hele leuke dingen en projecten tegen. Hier een kleine selectie van mijn bevindingen.

Aardappelkweekzakken

Uber handige aardappelkweekzakken. Je kunt de aardappels die je nodig hebt eruit grabbelen en wat je niet gebruikt blijft lekker door groeien!
Hier te bestellen voor een elf euro per twee. Ik ga ze op mijn verlanglijstje zetten 🙂 

Plantenbak en zelf-schoonmakende vissenkom

Oke, deze vond ik niet zelf. Maar hij is wel erg geniaal. Een vissenkom die zichzelf schoonmaakt en plantjes die de “mest” van die vissen gebruiken om van te groeien. Zo overleven vissen het misschien zelfs bij mij 🙂 
Hier  te bestellen, ik geloof alleen dat dat vanuit Nederland niet lukt. Nog even wachten dus tot hij hier ook op de markt komt. 

Makkelijke Moestuin 

Ik vind dit zo’n lief en eerlijk project. Jelle is de website in 2008 begonnen toen hij zelf nog maar 14 jaar oud was. Ik zie net in de shop die op de site staat dat hij ook een boek heeft geschreven over dit onderwerp. Ik zou zeggen bekijk die site. 

Zaden voor voedsel 

Nog zo’n hart verwarmend initiatief. En het kost je niet meer dan een postzegel. Bewaar de zaden van je groenten en (tropisch) fruit, die je normaal weg zou gooien, maak ze schoon en stuur ze op naar onderstaande adres: 
Prof. Dr. Willem VAN COTTHEM
Beeweg 36
BE-9080 ZAFFELARE
Belgium
Tel. +32 9 356 86 16
e-mail : willem.vancotthem@gmail.com
En zij zorgen ervoor dat je zaden terecht komen bij verschillende projecten waarin mensen op deze manier hun eigen voedsel kunnen kweken. Klik hier voor meer informatie. 
Mocht jij nog producten weten waar ik ook over moet schrijven, of een leuk initiatief dat een beetje aandacht verdiend, laat het me gerust weten. En wie weet kom je het terug in een volgend blogje. 🙂 

10 doe het zelf tips voor een groenere wereld

Gisteren had ik bezoek van een meisje dat ik alleen van Facebook ken. Ik had mijn orakelkaarten voor haar geraadpleegd. En zij had bamboe (voor een insectenhotel) en dropplantjes voor mij in ruil. Omdat ze ook een roodkapjekapje voor me gaat maken heb ik voor de plantjes maar andere plantjes in ruil gegeven. Ruilen is leuk, maar het moet wel een beetje in verhouding met elkaar blijven staan.

En ja, ook voor lezers van dit blog wil ik best mijn orakelkaarten raadplegen in ruil voor iets dat in een enveloppe past 🙂 Dus mocht je een vraag hebben mail mij even op mis.laura.artemis@gmail.com. (dit omdat hier eerder naar werd gevraagd) Andere fan mail mag natuurlijk ook naar dat adres.

Omdat het Facebook meisje en ik elkaar verder niet zo heel goed kennen ging het gesprek al snel over op dingen die we allebei interessant vinden, zoals insectenhotels, het redden van bijen en vegetarisch eten. Aangezien ik nog net niet donkergroen ben hier tien eenvoudige tips voor de licht(er)groene mensen onder ons, of mensen die graag wat groener zouden willen zijn!

1 Eet eens wat vaker vegetarisch
Het idee dat je helemaal vega moet zijn om groen te zijn is achterhaald, de flexitarier is in opkomst. Je hoeft niet 24/7 bezig te zijn met het verbeteren van de wereld om een verschil te kunnen maken. Laat gewoon eens een keer per week vis of vlees uit je maaltijd om mee te beginnen.

2 Plak een “ja/nee” of een “nee/nee” sticker op je brievenbus
Ik heb al jaren een “nee/nee” sticker en denk er eigenlijk niet meer over na hoeveel onnodige reclame zooi daardoor nooit mijn brievenbus bereikt. Een kleine moeite met een grote impact.

3 Neem je eigen boodschappentassen mee als je boodschappen doet
Dat scheelt echt een heleboel plastic zakjes. Bovendien zien ze er vaak ook nog veel leuker uit dan de saaie supermarkt tassen. Ik heb zelf hele vrolijke met stippen. Want dingen met stippen zijn leuker, dat weten we allemaal!

4 Kook afgepaste porties, of vries eten in, maar gooi geen eten weg!
Het verbouwen en vervoeren van eten kost nogal wat energie, het is zonde als dat in de prullenbak beland. Ga dus zuinig om met eten. Ik koop in de supermarkt ook vaak afgeprijsde artikelen om ze te redden uit de prullenbak. Het vergt wat koelkast management.Maar ook dat went.

5 Scheer niet met scheerschuim maar met olijfzeep
Geen idee waar je in Nederland aan olijfzeep kunt komen. Zelf heb ik ooit een heel groot blok in Turkije gekocht waar ik nu al jaren mee doe. Veel duurzamer en goedkoper dan die flesjes roze scheerschuim.

6 Was jezelf met zeep in plaats van douchegel
Ik zelf kan erg genieten van een lekkere douchegel dus gebruik nu de ene dag een stuk zeep en de andere dag een douchegel. Hoef ik mijn luxe niet helemaal op te geven en ben ik toch een klein beetje groen(er)

7 Gebruik een crystal deo
Ik moet bekennen, ik heb er zelf nog geen een, maar ik hoor er goede verhalen over. Als ik er een uitgeprobeerd heb zal ik zeker mijn bevindingen hier delen.

8 Gebruik wasnoten
Hiervoor geld hetzelfde, ik hoor er erg wisselende verhalen over, daarom heb ik ze nog niet uitgeprobeerd, misschien toch maar eens doen.

9 Maak een insectenhotel (en red de bij)
Ik heb de spullen in huis, nu nog even de tijd vinden om te gaan knutselen.

10 Vermijd zoveel mogelijk plastic verpakkingen
spreekt voor zich

Van ruilen komt niet altijd huilen

Daar sta ik dan, op Rotterdam centraal voor  de Ah 2 go, te wachten op iemand met een blauwe jurk.
Het voelt een beetje als een blind date, en dat Facebook ik dan ook. Meteen krijg ik reacties van mensen die mijn hastag niet snappen. #neteenblinddate lijkt mij toch heel duidelijk wijzen op het feit dat het wel lijkt op een blind date, maar dat het dat niet is. Kennelijk denken mijn vrienden daar anders over. (of ze gunnen me gewoon heel erg een date met iemand in een blauwe jurk, dat kan natuurlijk ook).

Na 5 minuten heb ik nog steeds niemand met een blauwe jurk gezien, ik besluit het Facebook berichtje nog eens na te lezen en kom tot de ontdekking dat ze ook geen blauwe maar een groen/rood gestreepte jurk aan blijkt te hebben. Nog eens 5 minuten later vraag ik me af hoeveel ah 2 go’s er eigenlijk op dit station zijn. Net als ik op onderzoek uit wil gaan zie ik een meisje met een gestreepte jurk en een tasje in haar handen staan. Ik loop op haar af, en zij roept dat ze voor de andere ah stond.

Ik heb ook een tasje in mijn handen. We hebben namelijk geen blind date maar een ruildate.
We wisselen de tasjes om en vervolgen onze eigen weg weer. Zij met een boel troepjes van mij.
(plastic magnetische bloemen en een Pigelmee kinder theeservies), ik met nieuwe plantjes voor op mijn moesbalkon.

Het meisje verontschuldigd zich voor haar karige plantjes. Meteen vind ik haar heel lief. Want inderdaad. het zijn niet heel veel plantjes, en zo klein dat je ze met een vergrootglas nauwelijks kunt zien, maar het is wel de helft van haar oogst. Er is veel minder opgekomen dan ze had gedacht en het groeit allemaal niet zo hard. Meteen voel ik me een beetje schuldig. Want op mijn balkon groeit zo’n beetje alles, alleen de kruiden en de sla zijn niet opgekomen. Maar een oud collega stopt me af en toe een plantje toe van de dakakker waardoor het niet zo opvalt dat er ook dingen niet opkomen. Mijn balkon is inmiddels een oerwoud van bonenplanten, courgettes en zonnebloemen. Het voelt een beetje alsof ik dit meisje nu besteel door haar plantjes van haar af te nemen, en haar in ruil troep te geven.

Overigens is dat niet altijd het geval, er zijn ook mensen die ik per direct besloten heb niet te mogen, omdat ze de site alleen maar lijken te gebruiken om zoveel mogelijk te halen. Vaak zelfs zonder daar voor iets terug te ruilen. Zo kwam iemand hier een vitrinekast halen zonder ook maar een bedankje. En wilde laatst iemand mijn boeddhabeeldjes hebben, waar ik niet perse vanaf hoefde, zonder daar iets tegen over te stellen. (maar ondertussen wel kaartjes voor een niet zo cool pretpark proberen ter ruilen voor een wel cool pretpark, en verwachten dat ik ze nog even voor de deur kom afgeven) Op de een of andere manier “gun” ik het je dan meteen een stuk minder.

Gelukkig heb ik nu het gevoel dat mijn spulletjes geadopteerd zijn door een lief iemand, die ze niet morgen op Marktplaats zet om er nog even snel een slaatje uit te slaan. Ik ben een gelukkig mens!

Heilige boontjes

Op de Facebook groep Ruilhandel Rotterdam plaatste ik een oproepje dat ik best wel een reading met mijn orakelkaarten wilde doen in ruil voor iets dat degene die de reading ontving de reading waard vond. Het liep niet direct storm, maar er was een vrouw die de uitdaging wel aan durfde gaan. In ruil zou ik twee bijzondere soorten bonen krijgen om te kunnen planten op mijn moesbalkon.

Weken gingen voorbij, en ik hoorde niets meer. Hoewel de mevrouw beloofd had ze echt nog op te sturen ging ik er eigenlijk al vanuit dat ze het zou vergeten. Iets dat ik niet heel erg vond, het orakelen vind ik ook gewoon leuk om te doen. Des te verraster was ik toen ik vandaag de bonen in mijn brievenbus vond. Geadresseerd aan “Laura Caja Artemis”. Ik word altijd extra vrolijk als mijn post aan Laura of Caja Artemis geadresseerd is. Want dat betekend leuke post!

Bovendien heeft het “Heilig Boontje” ook nog een heel leuk verhaal!

Ook kreeg ik een “Rasta boon” maar daar heb ik verder geen informatie over kunnen vinden. Op het briefje viel te lezen dat het een kleine plant is die tot de vergeten groenten behoort.
Op het briefje van het heilige boontje viel te lezen dat het een stokboon is. Als ik zie wat voor een constructie ik daarvoor moet bouwen vraag ik me af waar ik aan ben begonnen. Hoe moet dat ooit op mijn balkon passen?

Voorlopig eerst maar eens tien dagen wachten om te zien of mijn boontjes op gaan komen. Ben benieuwd!

De vegetarische snackbar

Wat een uitvinding! De Vegetarische Snackbar! Dat ik zelf nou niet op dat idee gekomen ben. Toen ik nog een tiener was, en net vegetarisch begon te eten miste ik het snack en kluifwerk. Nu, zo’n 14 jaar later ben ik zo gewend aan het “anders” eten dat “anders” de norm is geworden.

Maar daar was De Vegetarische Snackbar, en ineens komen de fantasieën over tofukippenpootjes weer  bovendrijven. Tofukippenpootjes stonden (helaas 😉 ) niet op het menu, wel hadden we berenklauw, saté, bitterballen, garnalen en een patatje met veganistische mayonaise. Behalve vegetarisch kun je hier ook 100% veganistisch snacken namelijk.

Van de mayo was ik als echte DL fan niet meteen onder de indruk. De Berenklauw was lekker kruidig van smaak en smaakte zeker naar meer. De bitterballen (je kunt kiezen uit een stuk of drie soorten) waren erg smakelijk.Gek eigenlijk dat die niet allang in de supermarkt liggen naast de vegetarische kroketten. De garnalen waren kwa structuur bijna niet van echt te onderscheiden (alleen een klein beetje minder sappig) en de structuur van de saté was zeker indrukwekkend te noemen. Zelfs als je er stukjes afscheurde bleef het er vlezig uitzien.

Wij hebben smakelijk gegeten. Of je een hardcore vleeseter met deze vleesvervangers zou kunnen bedotten weet ik niet, maar dat zal ongetwijfeld de doelgroep ook niet zijn! Nee, dit is gewoon een snackbar helemaal voor ons!

Natuurlijk ga ik wel nog een keer, om een vleeseter mee te nemen en te kijken wat die er van vind. Er hebben zich al twee vrijwilligers aangemeld, maar mochten er meer mensen mee willen hoor ik het graag. Ik heb een menukaart mee genomen die we van te voren kunnen bestuderen, want wij werden er met ons gestuntel, help! ik sta in een snackbar en ik kan kiezen tussen meer dan een kaassoufle en een groentekroket, meteen tussen uit gehaald als nieuwkomers, dat wil ik jullie natuurlijk niet aan doen 😉

Miss Artemis geeft weg week 6 t/m 11

Door ziekte is het weggeef project niet helemaal van de grond gekomen zoals het de bedoeling was. Wel ben ik spullen weg blijven geven. Meer dan er weken verstreken zijn. Ik doe maar even net alsof ieder ding dat ik weggaf of ruilde (ruilen is ook duurzamer dan weggooien) in een andere week is weggeven. Want ik heb geen zin om terug te rekenen hoeveel weken er echt verstreken zijn sinds mijn laatste weggeef blog.

Liefs, 

Miss Artemis

Week 6 Oke ik geef toe het is niet helemaal weggeven geweest, maar ik had een schort liggen dat mij veel te groot was. En bovendien gekregen van een ex waar ik liever geen souvenirs meer van bewaar. De Gitarist had een schort dat wel kleiner te maken is, klein genoeg om een minimeisje als ik in te laten passen. Een ideale ruil zou ik dus zeggen.

Week 7 De Gitarist verzuchte dat hij graag een dienblad zou hebben. Toevallig had ik er nog eentje liggen die heel handig had geleken maar in de praktijk vooral in de weg stond. Dat is nog eens iemand op zijn wenken bedienen.

Week 8 De Gitarist kreeg een heleboel logees en had niet genoeg dekbedovertrekken. Ik had er nog wel een paar liggen, gekregen van iemand die ze nooit gebruikte om ze daarna zelf ook niet te gebruiken want ik vind ze niet mooi. (ja zo erg ben ik) Gelukkig heb ik de Gitarist er blij mee kunnen maken.

Week 9 Studenten hebben weinig geld, dat weet iedereen, dus scharrelde ik een tasje kleding bij elkaar zodat onze stagiaire een kortingsbon van de H&M kreeg en zo met korting een nieuw vest kon kopen

Week 10 Ik had nog een oude spiegel staan, leuk, hip en kleurig maar net iets te leuk, hip en kleurig voor mijn nieuwe paleisje. Gelukkig kwam onze stagiaire even een kopje thee drinken, en laat zij nu net die spiegel wel zien zitten!

Week 11 De tas van de stagiaire ging kapot, Miss Artemis is een echte miss met een leuke tassenverzameling. Daar zat er nog wel eentje tussen die precies bij haar paste. Zij blij, ik blij.

Kijk zeker ook op de blog van de verdubbeldame voor nog veel meer tips om de wereld een beetje mooier te maken. verdubbeldame

Over planten en opvoeden

Gisteren ben ik begonnen met de beplanting van mijn balkon. Op de markt kocht ik wat leuke kruiden, handige voor een stadse heks die toch een beetje groen wil zijn. Eerder deze week kocht ik al super leuke plantenbakken van Elho. Super handig voor mensen die wel willen tuinieren maar niet heel veel ruimte hebben, zoals op een balkon vaak het geval is. Dat van die ruimte dan.

Verder scoorde ik bij Xenos de nodige zaden voor nog meer kruiden en groenten en uber schattige kasjes, zodat die zaden ook nog een beetje voorspoedig groeien. Voor 45 euro heb ik 2 kasjes en zaden voor 21 potjes, want alles moest in mei gezaaid worden en was dus in de uitverkoop!!! De rest van mijn onverwachte vrije middag heb ik besteed aan het zaaien, bewateren en vertroetelen van mijn plantjes. Meteen kwam het idee om daar heel veel foto’s van te maken, en alle vorderingen van mijn plantjes bij te houden, hier op mijn blog.

Een leuk idee, een idee dat ik al eerder had, toen ik een appelboom kreeg. Iets meer dan vier jaar geleden. En waaraan ik enthousiast begonnen was. Ik schreef over de zware verantwoordelijkheid die het krijgen van een appelboom met zich meebracht. Maar hoe ik er toch het beste van probeerde te maken door het te vertroetelen met water (in een erg leuke en hippe gieter) en mest. Even plotseling als het project begonnen was hield het ook weer op.

Want na mijn eerste blogje hoorde mijn zusje dat ze zwanger was, al een maand of 8. We hadden een maand de tijd om een babykamer in te richten. Een taak die we haar meteen uit handen namen. Omdat zij, net 18, nog maar een maand te tijd had om te beseffen dat ze moeder zou worden. Als ik iets geleerd heb in die tijd is het te vertrouwen op de goedheid van de mens. Binnen no time hadden we een volledig ingerichte babykamer, zakken vol met kleertjes, speelgoed en een leuk zakcentje voor de baby bij elkaar gesprokkeld. Mijn vriendinnen schakelde hun netwerken in en mensen die wij niet eens kende leefde zo mee dat ik nog steeds ontroerd raak als ik eraan denk.

Maar goed, de verantwoordelijkheid voor de verzorging van een appelboom valt in het niet bij de verantwoordelijkheid van het verzorgen van een baby. Dus met dat blog hield ik op. Hoe kon ik het hebben over emmers water terwijl mijn zusje moest nadenken over borstvoeding en luiers? Nu vier jaar later ben ik vooral heel erg trots op mijn zusje, en hoe ze haar dochtertje (want het werd een meisje) opvoed. Het is zo’n leuk kindje! Misschien is het omdat ik bij de bevalling was (een van de zwaarste dingen die ik ooit heb meegemaakt trouwens, mijn moeder die er ook bij was zei achteraf, de pijn die zij voelde kon ik op jouw gezicht zien, en ik geloof dat ik ook echt zo heftig met haar meeleefde dat dat wel waar moet zijn). Ik zie de rijkdom die dit kleine meisje mijn zusje maar ook ons geeft. Maar ik zie ook wat mijn lieve kleine zusje ervoor in moet leveren. Ik zie ook hoe mijn zusje weer een klein meisje wordt, die ene keer per jaar dat ik haar mee neem naar Lowlands, om even weer jong te zijn, om even los te komen uit dat leven van steeds verantwoordelijk moeten zijn. Hoe fijn ze het dan vind dat ik haar grote zus ben, en altijd van haar zou blijven houden. Dat ik haar zie als de vrouw die ze geworden is, maar ook als het meisje dat ze was.

En natuurlijk rationeel gezien weet ik dat kinderen en planten niets met elkaar te maken hebben. Dat ik gewoon mag genieten van het verzorgen van mijn plantjes. Dat ik daar over mag bloggen zoveel als ik maar wil, met heel veel foto’s en vrolijke verhalen. Dat niemand, behalve ik de link zal leggen naar die periode, waarin ons kleine wondertje geboren werd. Datzelfde wondertje dat nu geholpen heeft met het uitzoeken van de plantenbakken. En die evengoed geniet van mij helpen met dat tuinieren. Maar emotioneel gezien kan ik het bloggen over planten en hoe ze groeien op de een of andere manier nog steeds niet loskoppelen. Misschien is het tijd om daar verandering in te brengen, door gewoon te beginnen!!!