Categorie: groen

Week 4

In de kelder vond Miss Artemis nog twee tasjes met oude kleding. Die zijn ook ingeleverd bij de H&M, met de kortingsbonnen heeft ze nog een vriendinnetje blij kunnen maken. Shopvriendin was aangenaam verrast dat Miss Artemis eens meer van korting bij deze winkel wist dan zij. Ze is namelijk lichtelijk verslaafd aan de H&M.

Week 5

Op Facebook zijn er initiatieven gestart om dingen met elkaar te ruilen in verschillende steden. Onder de noemer Ruilandel ……. (vul op de puntjes de naam van een stad in). Rotterdam neem daar ook aan deel. Dus heeft ze een vitrinekast ter ruiling aangeboden. Uiteindelijk wilde er niemand ruilen, maar er was wel een meisje dat hem op wilde komen halen voor haar nieuwe huisje.

Binnenkort maar eens kijken of er meer is dat ik kan aanbieden ter ruiling/weg geef. 

Met het weggeven van de boeken gaat het niet helemaal goed, mensen begrepen niet dat ze de boeken mochten houden, van de weggeven boeken is er dus alweer 1 retour gekomen. En dat terwijl ik alweer een stapeltje had klaar liggen om de volgende keer weg te geven. Nu ja, we blijven stug doorgaan totdat iedereen het begrijpt. Op het moment doe ik verschillende fantasie titels weg, mocht je interesse hebben laat dan gerust een bericht achter.

Liefs,

Miss Artemis

Via de blog van Yoeke Nagel kwam ik terecht op een filmpje dat Judith de Leeuw in samenwerking met BOS maakte over spullen. (klik het woord spullen aan om het filmpje te kunnen zien)

Zelf ben ik sinds het no impact prjocet ook bezig met spullen. Het is niet dat ik nooit meer iets koop, maar ik ga er wel bewuster mee om. Zo heb ik heel bewust geen nieuwe naggellak meer gekocht, geen nieuwe jurk voor de kerst, maar wel iets nieuws voor oud en nieuw en af en toe een nieuw boek of tijdschrift. Onderdruk ik mijn verlangen naar een nieuwe laptop en een nieuwe fiets en probeer ik me bij alles dat ik koop af te vragen hoe graag ik het wil hebben.
Want toegegeven, de meeste spullen hebben we niet nodig, ik heb al een kast vol kleren, een bed met dekbedden en een koelkast vol eten. Wat heeft een mens nog meer nodig?

Ook red ik graag spullen die andere mensen anders weg zouden gooien, de zusjes en shopvriendin hebben heel wat kleren die zij niet meer wilde bij mij gedumpt. Toch heeft het daar ook weleens geknaagd. Dan droeg ik bijvoorbeeld de oude jas van zusje af en voelde ik me daar heel ongelukkig in, want die jas die voelde niet “mij”. Op dat moment was het geen bewuste keuze om die jas af te dragen, het was noodzaak omdat ik geen geld had om zelf een jas te kopen. Kennelijk geven spullen dus weer wie ik ben, zijn ze een onderdeel van mijn steeds veranderende indentiteit. Ze laten zien waar ik bij hoor, of waar ik juist niet bij hoor.

Ik vind het maar een raar iets, al die spullen en mijn haat liefde verhouding met ze. Want ik heb veel te veel spullen en veel van mijn spullen zijn toe aan een nieuwe eigenaar. Maar aan de andere kant zijn er ook nieuwe spullen die ik maar blijf kopen of meen nodig te hebben. En aangezien ik deze spullen heb gekocht of gekregen ben ik er verantwoordelijk voor. Dank je wel Judith voor dit inzicht. Ik vrees dat het mijn leven niet makkelijker maar wel een stuk bewuster zal maken.