project – Miss Artemis

November geefmaand #dag25

Het wordt steeds moeilijker om geef acties te verzinnen. Natuurlijk sleep ik heen en weer met kopjes thee. Stuur ik kaartjes, en ben ik soms 3 dagen hetzelfde cadeautje aan verschillende mensen aan het geven. Maar kennelijk heb ik mezelf allerlei extra regels opgelegd. Zoals originaliteit, iedere dag keus anders, en iedere dag iets grafisch moois zodat ik er een foto van kan maken die ik op social media kan delen.

Dus zijn er om dingen die ik doe die afvallen omdat ze anders te veel de aandacht naar zich toe trekken. Zo maakte een collega en adventkalender met een cadeautje voor iedreen behalve voor zichzelf. Natuurlijk kon ik het niet laten, dook ik mijn doosje met weggeef frutsels (voor de snailmail) in. En maakte ik ook voor haar een zakje met een cadeautje erin. En kocht ik voor mijn moeder en zusje nog een kleinigheidje voor in de zak van Sinterklaas (voor de mannen heb ik nog heel veel chocolade liggen), omdat nichtje de vorige keren opmerkingen had gemaakt over de hoeveelheid cadeautjes die zij kreeg. terwijl de rest allemaal maar 1 dingetje kreeg. Maar ja daar kunnen ook geen foto’s van komen.

Vandaag besloot ik dus maar om op de BSO en peuteropvang overal papieren goodies achter te laten. Wat kleurplaten in de kleurplaten map, een poster met deurtjes die open kunnen op kruip hoogte, posters met positieve teksten op de deur. Aankleedpoppetjes in de knutselhoek. Overal waar je kunt kijken ligt wel iets.

Ik vind zelf de poster op kruiphoogte nogal een knaller! Wordt er zelf ook helemaal blij van als ik hem zie.

En de liefde kreeg ook nog wat papieren goodies.

Dat slingertje en die poster liggen zo gezellig tussen zijn favoriete hobby spulletjes. i love it!

En uhhhhh dit kan lekker wel op de foto!

November geefmaand #dag 23

Omdat de collega haar adres op mijn kaartje had neergezet besloot ik nog maar een rondje kaartjes te doen. Ik nodig en vriend uit voor een etentje. Stuur de collega haar kaartje, en stuur een bedankje naar iemand die mij een koe cadeau geeft.

(maar daarover later meer)

Ook is er uit de geefmaand en delen op social media als instagram een nieuw snailmail contact ontstaan, waar ik extra mijn best voor doe door een mooi kaartje voor haar te kopen.

En vind ik post in mijn eigenste brievenbus. Want wat je aandacht geeft groeit! Post sturen doet post ontvangen 🙂

November geefmaand #dag22

Wat geven de ene dag pijn doet wordt het je de volgende dag in de schoot geworpen. Ik koop een flow book for paper lovers als cadeautje voor mezelf. Even denk ik nog zal ik dat heel flauw mee laten tellen. Maar ik besluit dat dat toch echt wel te flauw is. En dat aan jezelf geven wel heel belangrijk is. Maar dat dat niet is waar het in de Geefmaand om gaat.

Als mijn collega enthousiast door mijn boek heen bladerd, en alles fantastisch vind eigent ze zichzelf alvast een kaartje toe door te vragen of ze haar adres erop mag zetten. Natuurlijk mag dat, graag zelfs. Ik stuur graag kaartjes. En al helemaal naar mensen die graag kaartjes ontvangen. Later ziet ze de kalender en vult ze enthousiast de verjaardagen erop in.

Ik besluit de kalender dan maar aan mijn werk te doneren. We hebben daar tenslotte nog geen kalender. Meteen ontstaan er plannen de lief en leed pot in ere te herstellen. Mooi, hoe geven zo’n kettingreactie kan veroorzaken.

November geefmaand #dag21

Mijn collega is nogal van het felroze. Maar om haar versnellingspook hangt een witte bloemenkrans. Waarom heb je eigenlijk geen roze vraag ik haar. Ze antwoord dat ze niet wist dat die bestaan, en dat ze die dus niet heeft. Ik hoor mezelf zeggen dat ik er wel een heb. En die voor haar mee zal nemen.

Later denk ik wat heb ik nu weer beloofd? Want zelf vind ik mijn bloemenkrans ook nogal geweldig. Toch neem ik hem voor haar mee. Want hij past beter bij haar, en geven mag soms best een beetje pijn doen.

November geefmaand #dag18

Oké ik geef toe, boodschappen, dat ziet er niet direct uit als een geef actie. Behalve dan als ik boodschappen doe voor een bejaarde die dat zelf niet meer kan. Of als ik alle boodschappen aan het goede doel geef, de voedselbank ofzo.

Maar dat deed ik niet. Jumbo heeft een actie. Bij iedere 15 euro krijg je voetbal of hockey plaatjes. Voor de leuk deden ze dat dit keer met plaatselijke sport helden. Zo kwam het dat de situatie ontstond dat jongetje a het plaatje had waar meisje b opstond. Maar hij wilde haar dat plaatje niet geven. Totdat ik zei ahhhhh geef het nu aan haar, dan krijg je van mij een heel pakje plaatjes.

Slotsom, meisje blij en ik sta voor 15 euro boodschappen te doen, zodat het jongetje maandag ook blij is. Ik deed trouwens voor 30 euro boodschappen, dus hij krijgt 2. extra blijheid.

De liefde is trouwens ook blij met de hapjes die ik haalde.

Oh ja en mijn locatiemanager kreeg vandaag ook een a line a day dagboekje.

November geefmaand #dag17

Ik heb een aantal penvriendinnen heftig verwaarloosd. Het afgelopen jaar was voor mij behalve heel leuk ook heel zwaar.

Mijn relatie van ruim 5,5 jaar werd rond deze tijd beëindigd. We deden echt ons best om bij elkaar te passen. Maar uiteindelijk werkte het niet (meer). Het heen en weer pendelen tussen 2 steden, onze verschillende dag en nacht ritmes en andere toekomstvisies braken mij uiteindelijk op.

Ik was zo moe, en mijn weerstand was zo laag dat ik echt vaak ziek was.

Mijn huidige liefde leerde ik ook kennen. verwarrende en heftige emoties. Aan de ene kant afscheid nemen. En aan de andere kant verliefd zijn en steeds meer denken aan een andere toekomst.

Je kunt gerust stellen dat ik daar behoorlijk door in beslag genomen werd. Balancerend tussen verdriet en verliefd. Ondertussen proberend mezelf niet te verliezen.

Grenzen over gaand, nieuwe grenzen zoeken, daardoor mensen teleurstellen. Kortom genoeg emotionele bagage om niet tot schrijven te komen. Niet in brieven, niet in blogs, niet in verhalen, behalve dan als het moest voor werk.

Al bloggend over de Geefmaand vind ik mijn schrijvende zelf weer terug. En vind ik ook weer ruimte voor brieven. Vandaag schreef ik dus voor het eerst in een jaar weer naar Japan. En neem ik mee voor voortaan iedere week weer een brief te schrijven. Er liggen nog genoeg beloofde pakketjes klaar. ik moet alleen maar de energie vinden de bijbehorende brieven te schrijven.

De eerste stap is gezet 🙂

November geefmaand #dag16

Toen we gisteren uit eten gingen voor het afscheid van mijn collega grapte de nieuwe collega dat ze wel wist wie haar afscheidscadeau mocht regelen als het zover was. Nu is het natuurlijk helemaal niet de bedoeling dat zij weg gaat. Dus heb ik maar een welkom in het team cadeautje gekocht. Mijn locatiemanager zag het ook wel zitten. Zo’n zin per dag dagboekje. Dus die krijgt er vrijdag ook 1. Gewoon omdat ze al bijna 3 jaar bij ons werkt. En voor mijn locatie is dat dus echt heel erg lang.

November geefmaand #dag15

Vandaag was zo’n dag dat geven nogal makkelijk ging. Maar ook een dag waarvan je denkt telt dit mee voor de Geefmaand? Want normaal zou ik dit ook gegeven hebben.

Het was de dag van het afscheidsetentje van mijn collega. Last minute besloten collega’s dat er ook een cadeautje gegeven moest worden. Ik bood aan dat te halen. Samen met de 2 kinderen die ik op dat moment had. Omdat zij een continu rooster hebben en de rest niet. Ik moet zeggen dat dat al een hele opgave was, met twee jongetjes die iedere winkel als een klimrek zien. We slaagden voor een leuk cadeau pakket, dat ook nog eens in super in de aanbieding was bij elkaar te scharrelen. Missie geslaagd.

Er moest nog een cadeau gemaakt worden met de kinderen. Ik had iets willen maken met bordjes met tekst erop die de kinderen op zouden houden, wat dan weer een foto van gemaakt zou worden. Alle foto’s bij elkaar zouden dan weer een zijn vormen. Maar mijn energie was zo laag de afgelopen tijd (en er was 2 weken lang inval) dat het niet gelukt was. Maar met mijn instax zou het wel lukken. De rest had dat een beetje duur gevonden. Dus doneerde ik een rolletje voor dit doel.

Mijn collega’s mochten op mijn parkeerkaart parkeren. Scheelt hun een boel parkeerkosten en kost mij niet zoveel.

En we betaalde natuurlijk met zijn allen voor het eten van mijn vertrekkende collega 🙂 (maar dat lijkt me niet meer dan logisch)

Kortom een geefdagje dat nogal als vanzelfging. Maar waar ik natuurlijk wel extra mijn best voor hebv gedaan.

November geefmaand #dag14

Lichte paniek, want ik wist echt even niet meer wat ik moest geven vandaag. Het hele weekend in het huis van de liefde doorgebracht. Dus niet echt dingen vanuit huis kunnen voorbereiden.

Maar bedacht ik, het zou vast wel goed komen in de loop van de dag. Ik zou heus wel iemand kunnen vinden die ik ergens mee kon helpen. Dat ik altijd de notulen maak omdat ik dat terplekke kan, en de rest minder computer handig is neem ik al als een vanzelfsprekendheid. Terwijl dat natuurlijk ook best een gift is die heel veel tijd bespaard voor iedereen.

Maar dit vond ik nog niet een geefactie. Sterker nog, ik had er niet aan gedacht totdat ik dit blogje schreef. En ook toen ik begon met tekenen voor een van mijn meiden die al dagen vroeg of ik haar pokemon kaart na wilde tekenen, zag ik dat nog niet als een gift.

Pas toen een vader binnen kwam en zei, zo met zwart omtrekken en je hebt een kleurplaat. Dacht ik oh ja, dat ga ik doen! Dat is mijn geefactie voor vandaag. En zov kwam het toch nog goed.

En zo ziet dat er (half) ingekleurd uit. Want de kinderen waren zo enthousiast dat ze meteen begonnen met kleuren.

En het meisje die het bedacht, die mocht het origineel natuurlijk mee nemen.

November geefmaand #dag13

Vandaag hadden we een heerlijk loom dagje. Beetje tutten in en om huis. Niet echt goed voor een Geefmaand. We moeten de paden op de lanen in.

Mijn lief had echter een Little Free Libary gespot. En ik had bij hem nog wat tijdschriften liggen waar ik eigenlijk moeilijk afstand van kon doen. Want nog niet helemaal uit. Ik stelde mezelf de kritische vraag of ik dacht dat ik ze ooit nog wel helemaal uit zou lezen. Of dat ze hun nut al bewezen hadden. (ze waren gekocht om lange treinreizen iets aangenamer te maken)

Ik besloot het laatste en nam met pijn in mijn hart afscheid van ze. Want ook voor knutsels zijn ze oh zo handig en, en. Soms mag geven kennelijk best een beetje pijn doen.

Ik hoop dat iemand ze vind die er gelukkig van wordt. En ze wel helemaal uit leest. Misschien raken ze wel geïnspireerd ook wat meer te geven, want er staat een interview met Marije in een van de exemplaren. En als iemand weet te inspireren tot geven is zei dat wel.

Ook kreeg de lief nog eetstokjes als Sinterklaas cadeautje. Want liefjes kun je natuurlijk nooit genoeg verwennen. 🙂