Spelletjes zijn leuker

Ik realiseer met dat het misschien aan mij ligt. En dat ik de enige ben waarvoor het zo werkt. Maar ik stel de vraag toch maar.

Waarom worden dingen leuker als je er een spelletje van maakt?

Ik kan mezelf dus echt enorm goed voor de gek houden. Een voorbeeldje?

Neem nu buikspieroefeningen. Klinkt niet echt leuk toch? Meer iets dat je moet doen omdat je nu eenmaal een strakker buikje wilt. Zet mij voor de WII neer, laat me 100 jacknifes doen tegen mijn “persoonlijke” trainer en ik denk serieus dat het een leuk spelletje is.  Ook yoga wordt leuker (om thuis te doen dan, in de les vind ik het altijd wel leuk) als dat ding voor me bij houd dat ik steeds een beetje beter wordt in die ene oefening. Mijn groeicurve is zichtbaar en ik vind het helemaal fantastisch. Met gemak sta ik 3x per week minimaal 40 minuten voor mijn tv te springen en te hupsen. En ik heb serieus het gevoel dat ik een leuk spelletje aan het doen ben. Ik weet zeker dat ik dat gevoel niet had gehad wanneer ik hetzelfde in een sportschool zou moeten doen.

Don’t you love it?

Niet overtuigd?

Neem opruimen. Hier maak ik al jaren een spelletje van. Ik sluit me aan bij challenges zoals d’r uitdaging, heb op Facebook mijn eigen verminder groep, 100 dingen minder. Je geloofd het of niet, maar opruimen, en dingen weg doen word er echt leuker (en makkelijker) door. Ik hou keurig bij hoeveel dingen minder ik heb. Tel er weer een ding bij als er iets bij komt. Ik bezit nu 327 dingen minder dan voordat ik met 100 dingen minder begon, ongeveer 10 maanden gelden. Het jaar daarvoor stopte ik voor een jaar met kleding kopen. Iets waar ik eigenlijk zonder na te denken mee door ben gegaan. Dingen die ik echt mis mogen vervangen worden. Maar denk dat ik de afgelopen 2 jaar niet meer dan 10 kledingstukken (inclusief schoenen) heb gekocht.

In februari gaan we helemaal los op de groep. (die overigens hier te vinden is). Op 1 februari moeten we 1 ding weg doen, op 2 feb 2 dingen, op 3 feb 3 dingen, en zo verder. Totdat we geen spullen meer in huis hebben om weg te doen. Of we het niet meer volhouden. Ik ben benieuwd hoe lang ik het vol ga houden. Maar het is een spelletje, dus ik heb er helemaal zin in.

Nu nog een manier vinden om van stofzuigen en strijken ook een leuk spelletje te maken. Of toch maar een robotje aanschaffen?

 

Fun with glass(es) markers

Iedereen (her)kent het volgende scenario wel, je geeft een feestje, een spelletjesavond bijvoorbeeld, de fles mede (of elke andere willekeurige drank) staat al klaar, de vrienden zijn onderweg en jij begint hem al zachtjes te knijpen. Want hoe gaat iedereen straks onthouden welk glas van hem of haar is?!?!? Begrijp met niet verkeerd, ik ben niet vies van mijn vrienden, maar die koortslippen houden ze maar lekker bij zich!

Een van mijn vrienden heeft de meest gênante oplossing ever bedacht. Bij binnenkomst op een feestje krijg je daar standaard een plastic bekkertje en een marker in je handen gedrukt met het vriendelijk verzoek of je je naam op het bekertje wil zetten. Om het helemaal erg te maken zegt hij er dan nog bij, “je bekertje niet kapot maken hoor, je moet er de hele avond mee doen. Alsof ik weer 4 ben en op een kinderfeestje!

Niet echt een charmante oplossing of liever gezegd, echt geen charmante oplossing! Dat kan charmanter, dachten ze ook bij Alles in Wonderland. Dus kwamen ze met deze uber schattige glass markers.
Zeg nu zelf, dat ziet er toch meteen een stuk gezelliger uit?!?!

Heb je een feestje met meer dan 6 mensen? Geen nood, dan zijn ze er ook in vogeltjes design. Voor ons is het wachten nu alleen nog op een setje in dezelfde kleuren als de Horigen (pionnetjes) van Carcassonne (ons lievelingsspel), zodat we maar een kleur hoeven te onthouden! Want dat kan nog wel eens mis gaan naar mate de avond vordert. (lees na twee slokken alcohol, maakt niet uit wat)

En uhhh als het feestje is afgelopen hebben de markers ook nog een hele decoratieve waarde!!!
Bijvoorbeeld als versiering van je glasses, je badkamerspiegel, je badkamer in het algemeen of je koelkast. En jij? Wat voor een creatieve bestemmingen heb jij voor deze markers?!?

Rory’s Story Cubes

Dat ik gek ben op spelletjes waarin verhalen verteld worden zal voor de meeste bloggers niet echt een verassing zijn. Want is bloggen niet eigenlijk gewoon het vertellen van verhalen? Hoe je die liefde voor taal en woord op kinderen over brengt is echter een moeilijker. Rory’s Story Cubes zijn wat dat betreft echt een uitkomst. De plaatjes zijn simpel maar spreken wel aan en stimuleren de fantasie. Bovendien zijn ze zo getekend dat ze voor verschillende niveau’s te gebruiken zijn. Waar een jongste kleuter vooral zal vertellen “En toen zag hij een maan, de man zwaaide naar de maan en zag toen een vallende ster op de wereld vallen” zal een wat ouder kind ingewikkeldere verhalen kunnen bedenken, waar een vallende ster voor een wens staat of de maan voor de nacht. Daarnaast kun je eindeloos variëren in hoe je deze verhalen bewaard. Schrijf je ze op? Laat je de kinderen een tekening maken? Film je ze? Vertel je ze alleen en verdwijnen ze dan in de vergankelijkheid? Als je dit spel met een groep speelt kun je iedere keer verder gaan met het verhaal waar de vorige persoon gebleven is en zo een wat langer verhaal maken Wij zijn er de hele woensdagmiddag zoet mee geweest. Met volwassenen heb ik dit spel nog niet echt serieus gespeeld, maar ik neem aan dat die zich ook best kunnen vermaken met dit spel. Dus werp die dobbelstenen, begin met “Er was eens” en laat je fantasie de rest doen!