Vorig jaar wilde ik mijn blogvoornemens zo haalbaar mogelijk houden. En dat deed ik.
Ik nam mezelf voor in 2013 meer te bloggen dan in 2012.
Die kan ik alvast in mijn zak steken! Gehaald.
Ook nam ik me voor meer met video te experimenteren. Want vloggen schijnt iedere keer helemaal het ding te worden. Dit jaar hoorde ik weer hoe groot het gaat worden. Ik heb ermee gespeeld, er aan geroken. Maar de geluidskwaliteit laat te wensen over met de spullen die ik tot mijn beschikking heb. Dus is er vrij weinig van online gekomen. Sorry. Misschien dat ik dit jaar wel een oplossing kan bedenken.
Meer met beeld werken. Ik kan me voor om zelf poppetjes te gaan tekenen. Dat bleek niet helemaal het ding te zijn. Weer iets met kwaliteit die te wensen over liet. En ook iets met gebrek aan tijd. Maar ik heb wel degelijk meer met foto’s gewerkt. Ik denk dat het voor mij altijd een worsteling zal blijven. Hoeveel beeld moet er bij je tekst? En hoe relevant moet het beeld bij de tekst zijn? Voor mij werkt beeld alleen maar als het een toegevoegde waarde heeft. En de toegevoegde waarde is voor mij niet laten zien dat ik best oog heb voor leuke foto’s. Als het niets aan mijn tekst heeft toe te voegen dan gebruik ik liever geen afbeelding.
Daarnaast wilde ik mijn drakenverhaal hier gaan publiceren en af en toe fictie gaan schrijven. Twee dingen die ik niet heb gedaan. Wel gebeurde er andere mooie dingen. Soms is het kennelijk zo dat je voornemens nog zo mooi kunnen zijn, maar je de werkelijkheid niet had kunnen voorspellen.
Afgelopen jaar heb ik mijn weg naar het heksenpad weer terug gevonden. Niet dat ik er vanaf was gestapt. Het was alleen niet zo heel erg zichtbaar meer voor mij. En toen ik mijn pad terug vond besloot ik daarover te gaan bloggen. Niet voor heksen, die weten zelf wel waar ze hun informatie kunnen vinden. Maar voor mijn lezers waarvan ik merkte dat ze nieuwsgierig waren naar dit onderwerp. Het zijn geen feitelijke stukjes geworden. Want op het heksenpad ben ik geen vrouw van feiten. Ik bewandel dit pad op intuïtie, en dat is terug te lezen in de stukjes. Ook heb ik een aantal kindermeditaties geschreven en hier geplaatst (misschien ben ik dus toch aan een beetje fictie toegekomen).
Ook schreef ik een aantal artikelen voor de winkel Alles in Wonderland. Helaas heb ik na de eerste zending aan spullen nooit meer iets van ze gehoord. Ik weet niet of ze wel doorgegaan zijn met andere bloggers, ik heb nooit meer een blogstukje gevonden op hun website. Misschien werkte deze vorm van reclame toch niet helemaal voor ze. Of vonden ze dat ze een te kleine doelgroep aan boorde. Wie zal het zeggen. Ik had er in iedergeval veel plezier in ook eens commercieel te bloggen. Hoewel het mij ook in conflict bracht. Want hoe kon ik deze twee kanten van mijzelf op een blog vertegenwoordigen? Het kleine meisje dat blij wordt van leuke hebbedingetjes zolang ze maar stippen hebben, en de vrouw die ik geworden ben die consuminderen zo belangrijk vind. En daarom sinds 1 April alleen nog maar nieuwe kleren gekocht heeft voor de bruiloft van mijn zusje, en om naar Lowlands te gaan. En geloof me, 2 keer een setje kleren in 8 maanden tijd is voor mij best een prestatie.
Ik weet dat het leven is wat je gebeurd terwijl je andere plannen maakt. Maar ik vind plannen maken veel te leuk. Dus ook dit jaar heb ik weer een paar blogvoornemens.
1 Ik wil de verhalen gaan bloggen van bijzondere mensen die ik heb leren kennen in de afgelopen jaren die prachtig kunnen vertellen, maar niet bloggen. De eerste vrouw die ik hiervoor op het oog had heeft al toegezegd. Na haar vakantie ben ik uitgenodigd voor een etentje en mag ik naar haar verhalen komen luisteren om ze op te tekenen. Ik heb er zin in.
2 Hier ben ik dit jaar al mee begonnen. Ik wil wandelingen gaan maken met mensen die een bijzondere binding met een bepaalde plek hebben. Zoals ik hier en hier al deed. En eigenlijk was het hele tripje naar Frankrijk een week lang alleen maar dit soort wandelingen. Het gaat dus niet zozeer om de route (behalve als de lezers dat erg interessant vinden) maar meer om de ervaring, de verhalen. Heb jij dus een bijzondere plek met een bijzonder verhaal dat je met mij wilt delen, en wil je met mij wandelen? Neem dan contact op via dit blog of via mis.laura.artemis@gmail.com
3 En tot slot het derde idee waar ik al een tijdje mee speel, op mijn computer heb ik in de rechterbovenhoek een schermpje waar random oude foto’s op getoond worden die kennelijk ergens opgeslagen op mijn computer staan. Van pak hem beet de afgelopen tien jaar. Nu heb ik wel iets met foto’s dus het lijkt me leuk om die foto’s te plaatsen en het verhaal van toen erbij te vertellen. Of wat ik er nu nog van herinner. Kortom die oude doos eens digitaal om te gooien en te kijken wat het me brengt.
Toen ik deze drie ideeën in de blogpraat groep gooide werd er zo enthousiast op gereageerd dat het net leek alsof er echt mensen zitten te wachtten op mijn hersenspinsels. En heel misschien is dat ook wel zo.
Dan rest mij nu niets anders dan jullie een heel gelukkig 2014 toe te wensen. Ik hoop dat jullie hier af en toe eens op visite komen. En laat gerust iets van jullie horen.
