We hebben de top van de Cardou beklommen. Er gaan verhalen in de ronde dat de Ark van Noach hier gestrand zou zijn. Nu heb ik zelf altijd geleerd dat de Ark gestrand zou zijn op de Ararat, en ik vind het lastig daar van af te stappen. Eigenlijk dacht ik dat iedereen alleen het verhaal van de Ararat kende. Als er twee volkeren een oorlog kunnen voeren om een berg dan zou je zeggen dat er een kern van waarheid in zou moeten zitten.
Er zijn ook mensen die beweren dat er een kopie van de tempel van Salomo in de Cardou zit. Een boel mooie verhalen waarvan ik me levendig kan voorstellen dat je ze verzint of zelfs geloofd als je hier bent. Deze plek doet iets met je. Ik snap zo goed dat je dat buiten je zelf wilt plaatsen en met iedereen wilt delen. Daar een gemeenschappelijke ervaring van wilt maken. Toch hou ik het zelf maar even op mijn eigen waarnemingen en ervaringen.
De klim naar boven van zo’n 750 km hoogte (correct me if i’m wrong, ik heb geen hoogtekaart naast me liggen) wordt gemarkeerd met een geel/blauwe wandelroute. Ik kan u aanraden om die route te volgen en er niet van af te wijken. Ook niet om een of andere oude mijn te gaan bekijken. Wij hebben mogen ervaren dat andere paden lastiger begaanbaar waren. Als je de klim gemaakt hebt wordt je getrakteerd op een bijzonder mooi uitzicht. Je kunt de Pyrieneen zien maar ook Rennes ‘l Chatteau, en eigenlijk alles wat je in de wijde omtrek kunt bedenken dat je zou kunnen zien. (nu hadden wij geluk met extreem helder weer) Nog een beetje hoger vinden we een steencirkel die is neergelegd in een prefect Keltischkruis. Dit wordt duidelijk door iemand als krachtplek gebruikt. En ik kan die persoon geen ongelijk geven. Het is even een klim, vanaf het dorpje waarvan wij vertrokken 1,5 uur lopen, maar dan ben je wel op een plek die zo mooi is, en waar je niet eens fantasie nodig hebt om de energie te voelen. Ik kan me niet voorstellen dat er mensen zijn die op toppen van bergen als deze hebben gestaan en dan nog steeds in geen enkele vorm van spiritualiteit geloven. Vinden zij het uitzicht alleen maar mooi? Voelen ze dan helemaal niets? Of geven ze er andere woorden aan?
Ik kreeg in ieder geval spontaan zin in uren lange meditatie en het uitvoeren van rituelen. Maar het was inmiddels zo koud dat lang mediteren er niet in zat. Wel heb ik even een snelle shapeshift met een grote roofvogel, vermoedelijk een Arend (Adelaar) die boven onze hoofden bleef rond cirkelen. Later als ik thuis ben ben ik zeker van plan om tijdens een trance of visualisatie terug te gaan naar deze plek en mijn reis met de Arend af te maken.
Daarna zijn we doorgereden naar Rennes le Bains. Een gemeente die vooral wordt aangetrokken door hippies. Wij komen terecht in een cafeetje waar de eigenaar schilderijen maakt in vrolijke regenboogglitter kleurtjes. Overal waar je kunt kijken staan nymfen, groene mannen en andere mythologische figuren afgebeeld in een regenboogdecor. Wij wenste vurig dat hij kleinere schilderijen maakte zodat we er een mee konden nemen. Nu zouden de kosten van het vervoeren waarschijnlijk hoger zijn dan de prijs van het schilderij zelf.
Vanaf hier wandelen we naar le Fateuil du Diable. Of zou het toch de troon van Isis zijn, zoals iemand op het bordje heeft geschreven. In deze omgeving ben je geneigd te geloven dat alles omgeven is door vrouwelijke energieën. Romeo heeft niets te veel gezegd. Inmiddels leer ik van vrienden op Facebook dat het symbool voor Isis en voor troon hetzelfde is. Isis is dan ook een Godin die met een troon op haar hoofd wordt afgebeeld. Dus het is niet heel gek dat mensen een stoel/troon aan haar linken. De link naar de duivel snap ik zelf ook heel goed. In de zetel gezeten kijk je uit over de vallei. Als je de vallei als onderwereld ziet zou het dus kunnen dat het een troon is die de onderwereld overziet. Er zijn ook mensen die geloven dat de troon daar staat om iets te bewaken dat erachter ligt. En dat je eerst “de Duivel” moet passeren voordat je daarbij kunt komen.
We zullen er waarschijnlijk nooit achter komen waar de stoel voor gediend heeft. Feit is dat er nu vooral hippies op af komen die lintjes met wensintenties in de bomen hangen. En dat de sfeer daardoor heel magisch en sereen is.
Auteur: Miss Laura Artemis
Hallo! Ik ben Miss Artemis, beter bekend als Laura. Een meisje van 31 uit Rotterdam. Een heksje, die gek is op poppetjes tekenen, vooral als ze Kawaii zijn. Ook hou ik van snailmail (je weet wel echte post met postzegels enzo), heb ik een beginnende verzameling washi tape en ben ik gek op sprookjes en mythologie natuurlijk. (Vandaar Miss Artemis). Evenals Artemis heb ik wel iets met kinderen, ik werk in de kinderopvang. Van jagen heb ik dan weer minder kaas gegeten, maar wat wil je, als vegetariër.
Welkom in mijn stadse sprookje, loop met me mee, en laat je verwonderen.
Toon alle berichten van Miss Laura Artemis
