Ja, daar zijn ze weer, de twee vitamine d3 pillen als ontbijt.
Vandaag weggespoeld met koude thee van gisteren avond.Zo gaat het eigenlijk meestal.
De mok heeft stippen, maar in dit geval betekend dat niet perse dat ‘ie leuker is dan mijn andere mokken, ik heb gewoon heel veel hele leuke mokken. De thee heet “even bij komen”, dat kan wat mij betreft ook op ieder moment van de dag. Als iedereen nu al bijkomend de dag zou beginnen…..
Normaal loop ik het laatste kwartiertje naar de peuterspeelzaal, maar het is snertweer, dus ik neem de bus. Ha!
Zo zie ik eruit als ik op een snertweerdag in de bus zit. Ik moet zeggen dat ik mezelf weleens gezelliger heb zien kijken.
De bushalte waar ik uit stap heet Heksendans, dat vind ik leuk.
Relaxt, mijn collega heeft de puzzeltjes al klaar gezet.
Wantjes knutselen, want het thema is winter, en in de winter is het koud en dragen we wanten. Dat u het even weet.
Boekje lezen, ik kom er ook in voor, ik ben mijn vogel kwijt, maar Anton tovert hem weer terug, want Anton kan toveren.
Zo peuterspeelzaal weer klaar op naar de overblijf. Aangezien de overblijf aan de andere kant van Capelle is ben ik heel blij dat mijn lieve collega me op komt halen. Zonder haar zou ik iedere dag te laat komen.
Ik eet snel een boterhammetje met de kinderen mee. Overigens heb ik absoluut geen invloed gehad op het gestippelde servies dat onze organisatie voor iedere locatie heeft aangeschaft.
Vroeger was dit de BSO, maar nu ziet het er meer uit als een spookhuis dan als een BSO. Ik mis dit gebouw soms best wel.
Er kwam een meisje trakteren, of ik ook een rood zakje wilde waar je dronken van word. Daar had ik wel oren naar!!!
Oh, is het alweer zo laat, kantoorwerkzaamheden inruilen voor het ophalen van een kindje.
Pindasnoeren buiten hangen. Misschien komt de winter vanzelf als we maar genoeg winterse dingen doen.
Spons, water, vuur spelen, een hilarisch spel!
Als ik naar huis mag is het nog steeds snertweer. We zijn inmiddels 10 uur verder.
Ondertussen heeft mijn moeder, de heldin, in mijn huis zitten wachtten tot mijn meubels geleverd zouden worden. Dat is nog eens fijn thuis komen. (en bedankt mam)
Met een beetje water, een bouillonblokje en pittige Mexicaanse saus wordt het restje pastasaus van gisteren vandaag een lekker soepje. Vooral die Mexicaanse saus maakt het herbruiken van dit soort kliekjes mogelijk. Eigenlijk zou iedereen dit in huis moeten hebben. Ik heb alleen geen flauw idee waar, anders dan in Mexico, je deze saus zou kunnen kopen.
Ondertussen is er versterking aangekomen om me te helpen met het in elkaar zetten van mijn kasten.
Twee uur later staat er wel geteld een kast. Nog twee te gaan! Maar dat bewaren we graag voor een andere keer. Want het is al laat en we zijn moe, en we moeten verstandig zijn en op tijd gaan slapen om morgen weer naar ons werk te kunnen en zo.
Zijn jullie mijn plogs al zat?!?
