Ik heb niets met blauw.
Toch staat vandaag al de hele dag in het teken van blauw.
Want het huiswerk voor #synchroonkijken is blauw, evenals het #WOT woord.
Dus maakte ik een blauwe foto.
Hoewel ik de foto mooi vind had ik liever een rood schepje gehad, of een paarse, alles, maar geen blauw!
Ik hou niet van de staat van zijn. Zowel het Nederlandse blauw zijn als het Engelse spreekt mij niet aan. (hoewel ik gisteren toch wel een heel klein beetje lichtblauw was)
Ik hou niet van de kleur. Mij te saai.
En heus ik wilde vandaag een heleboel blauwe dingen op de foto zetten, maar het is me niet gelukt. Hoe ik ook mijn best deed om de wereld door een blauwe bril te zien, ik zag het niet.
Later thuis, toen ik de foto’s bekeek van andere deelnemers vond ik mezelf heel stom. Want ook bij ons zijn de tissue dozen blauw, en ik was in de AH geweest, waar ik had geshopt met een blauw mandje. En blauwe nagellak heb ik ook. Kortom er is veel meer blauw om me heen dan ik dacht. Ik zag het alleen niet, want ik ben kennelijk kleurenblind voor blauw.
Nou dat is mooi, je had gelijk aan synchroonkijken kunnen meedoen 😉