Waarom wil jij toch zo graag van je spullen af? Vraagt een vriend me, op Facebook, nadat hij ziet dat ik weer eens mee doe met een consuminder spelletje.
Er word voor me geantwoord dat minder spullen gelukkiger maakt. Want minder om schoon te maken. Dus meer tijd over, voor andere dingen.
Daar zit natuurlijk iets in. Maar het gaat dieper, door documentaires als “overal spullen” en “the story of stuff” voel ik me verantwoordelijk voor al die spullen. En veel spullen waren ooit heel nuttig, plezierig, of fijn maar staan hier nu toch vooral maar gewoon te staan. Ze hebben hun nut gehad en kunnen ergens anders weer opnieuw nuttig zijn. Of ze kunnen vezel voor vezel opnieuw gebruikt worden. Als ik kijk naar de dingen die ik tot nu toe heb weg gedaan in the #minsgame zie ik vooral dingen die ik met veel plezier heb gebruikt. Maar die, nu ik bijvoorbeeld geen tuin meer heb, of een andere salontafel voor mij niet meer zo nuttig zijn.
Je kunt toch ook gewoon minder kopen, werpt de vriend tegen.
Ja, duh! Natuurlijk! Maar niet alles komt tot je doordat je het zelf koopt. En dan nog, ik loop al 32 jaar op deze wereld rond. In die jaren kun je heel wat spullen vergaren.
Hoe braaf ik de afgelopen 2 jaar ook geweest ben, omdat ik veel kleiner ben gaan wonen. Omdat ik eigenlijk niet echt een keus had, maar ook omdat ik dat graag wilde. Ik blijf nog steeds veel spullen met me mee zeulen waar ik verantwoordelijk voor ben, omdat ik ooit anders over spullen dacht. En dus doe ik mijn best om al die spullen verantwoord ergens anders onder te brengen.
Dat zijn lang niet altijd spullen waar ik perse vanaf wil. Want ik vind het helemaal niet erg om boekenkasten vol met boeken te hebben, maarrrrrrr ik voel me dus wel verantwoordelijk voor die spullen, en het milieu, en dat er nu dus ergens anders iemand is die die boeken misschien ook wel wil lezen. Dan is het toch beter dat ik mijn boeken opoffer, in plaats van weer een boom om te hakken zodat daar opnieuw een boek van gemaakt kan worden?
En als je zo over spullen na gaat denken, dan is er ineens best wel veel dat je eigenlijk toch niet helemaal nodig hebt. Of dat iemand anders, ergens anders, beter kan gebruiken, of meer nodig heeft dan jij, op dit moment.
Daarom wil ik dus van mijn spullen af. Omdat ik wil kijken wat ik echt nodig heb. Omdat ik wil weten met hoe veel of weinig spullen ik het kan. Omdat ik wil weten van hoeveel spullen ik afscheid kan nemen. Ook al doet dat soms een beetje pijn omdat ik net als iedereen hecht aan spullen. Of in ieder geval denk dat er emotie zit in al die spullen. Die daardoor voor mij heel waardevol zijn, maar voor een ander, maar gewoon spullen.
Toen ik begon met 100 dingen minder, was dat omdat ik las dat er mensen waren die hun bezit terug brachten tot 100 dingen. Dat leek me een beetje overdreven. Maar 100 dingen weg doen, dat moest me wel lukken. En misschien zou het me daarna nog een keertje lukken. Ik wilde weten hoeveel dingen ik weg kon doen, in honderdtallen. We zijn nu 11 maanden verder. En ik bezit 363 dingen minder. Echt minder, want iedere keer als ik wat kocht dan kwam er weer een punt bij en moest er weer iets extra’s af. Je zou denken dat ik nu geen spullen meer over heb. Want 363 is best veel. Maar niets is minder waar, ik heb nog steeds veel, en van sommige dingen veel te veel. Er zijn zat dingen die weg kunnen, waar ik een ander huis voor zoek, die ik wil recyclen of upcyclen. Waar ik plannen voor of mee heb. Ik ben nog lang niet klaar. Ik kan nog steeds met minder. En wil die grenzen graag opzoeken. Daarom wil ik van mijn spullen af!
Hoi
Hier ook volop aan het opruimen. Typerend voor de winter, maar ieder jaar ga ik een stapje verder. Heel praktisch begonnen, ik wou ruimte maken voor mijn dochter. Toen ik begon te lezen over minimalisme kreeg ik het gevoel dat ik er verder in moest gaan, ontrommelen zoveel ik kan.
Veel succes met het minderen.
Groetjes
Pas maar op, want het werkt verslavend dat ontrommelen.
Ik heb nog steeds wel rommeltjes staan, want dat vind ik gewoon gezellig.
Maar de rommeltjes die er staan zijn steeds meer een bewuste keuze. DIe in mijn huis staan omdat ik dat wil.
Niet omdat ik ze toevallig gekregen heb en mensen niet voor het hoofd wil stoten.
Succes met ontrommelen 🙂