Sint

Vorige jaar hadden we op het heksencafe zo’n leuk sinterklaasfeest dat het om herhaling vroeg.
Het idee is dat je iets heksigs dat je niet meer wilt inpakt en in de zak stopt. Sint en Piet zorgen er dan voor dat de cadeautjes terecht komen bij willekeurige mensen. Of bij mensen van wie de naam op het pakje staat. Het is altijd extra spannend, want er kan ook absolute troep in de pakjes zitten.

Het eerste pakje dat ik opende bevatte een trappenloper. Je weet wel zo’n spiraal ding in regenboogkleurtjes die je van de trap af kunt laten lopen. Vandaar de naam trappenloper. Nu heb ik in huis geen trap, en om nu in het trappenhuis te gaan spelen leek me iets te ver gaan. Gelukkig zag mijn overbuurvrouw er wel iets in. Haar katten zouden het vast een heel leuk speeltje vinden. Opgelucht overhandigde ik haar het ding.

Mijn tweede pakje bevatte sjamanen kaarten. Daar ben ik erg blij mee. Beetje jammer dat ze in het Engels zijn, want mijn Engelse woordbegrip is niet zo heel geweldig. Maar misschien is dit gewoon een teken dat ik daar iets mee moet gaan doen.

Toen waren er ook nog twee pakjes met mijn naam erop. Een met een geniale aardbeien-tas erin, en een met een pen in de vorm van een bezem, een hysterisch roze notitieboekje en een setje heksenstenen. Welke zichzelf respecterende heks wil dat nu niet hebben. Ook kreeg iedereen nog een leuk cd’tje met meditaties en chants erop. And again, welke zichzelf respecterende heks wil dat nu niet?

Mijn doosje met Isis/Egypte spul vind ook een nieuwe eigenaar die daar op de een of andere manier nog blij mee lijkt te zijn ook. En het boekje dat ik nog even gekocht had was zo populair dat ik het met kerst nog een paar keer mee neem voor mensen die er van baalde dat zij het niet kregen.

Maar het aller leukste waren natuurlijk niet de cadeautjes, maar de heerlijke ontlading die het lachen met zich mee bracht. De fijne sfeer die deze groep, die nu toch al een aantal jaar samen komt in wisselende samenstelling weet neer te zetten.

Zo eindigt mijn geef maand ineens in een ontvang week. En ik moet zeggen, ontvangen is stiekem toch ook wel erg leuk na al dat geven 😛

Auteur: Miss Laura Artemis

Hallo! Ik ben Miss Artemis, beter bekend als Laura. Een meisje van 31 uit Rotterdam. Een heksje, die gek is op poppetjes tekenen, vooral als ze Kawaii zijn. Ook hou ik van snailmail (je weet wel echte post met postzegels enzo), heb ik een beginnende verzameling washi tape en ben ik gek op sprookjes en mythologie natuurlijk. (Vandaar Miss Artemis). Evenals Artemis heb ik wel iets met kinderen, ik werk in de kinderopvang. Van jagen heb ik dan weer minder kaas gegeten, maar wat wil je, als vegetariër. Welkom in mijn stadse sprookje, loop met me mee, en laat je verwonderen. Toon alle berichten van Miss Laura Artemis