Van de week las ik een blog over 2 zusjes (sorry ik weet niet meer van wie het blog was, omdat het geen blog is dat ik volg). Het blog eindigde met de vraag, en hoe is jouw band met jouw zus(sen)?
Nu ben ik in het gelukkige bezit van 2 zusjes, 3 stiefzusjes en 2 stiefbroertjes. Al met al een drukke bedoening dus. Ik denk dat de band tussen zusjes een van de meest gecompliceerde en boeiende is die er bestaat. Want naast onderlinge strijd, en onenigheid om de gunsten van een of beide ouders is er ook een enorme verbondenheid.
Natuurlijk kan ik mijn zusjes soms achter het behang plakken (en zij mij), maar als iemand anders iets onaardigs over ze zegt, nou dan krijg je met mij te maken. Dat doe je gewoon niet. Het zijn tenslotte wel MIJN zusjes ja, en daar blijf je vanaf.
Mijn zusjes en ik zijn nooit van die vechtzusjes geweest. Natuurlijk hadden we weleens onenigheid, maar we kwamen ook vroeger al, ook altijd voor elkaar op. Als het erop aan kwam dan waren we een team.
Met allebei mijn zusjes deel ik andere dingen. Met mijn middelste zusje ga ik uit lunchen of sporten we samen. Met mijn jongste zusje bezoek ik festivals en concerten. Allebei zijn het totaal andere meiden, allebei doen ze andere dingen. Maar een ding hebben ze gemeen. Het zijn allebei mijn zusjes. En alleen al daarom hou ik van ze.
We lopen de deur niet bij elkaar plat. Maar als we elkaar nodig hebben dan zijn we er voor elkaar. En dat is prettig om te weten. Hoewel we soms elkaar keuzes en beslissingen onbegrijpelijk vinden is er altijd heel veel respect voor elkaar.
Als ik de band tussen ons moet beschrijven zou ik gaan voor hecht, warm en vriendelijk. Ik hoop dat dat nog heel lang zo mag blijven. Meiden, ik hou van jullie!
