Ik heb lang nagedacht of ik wel of niet moest bloggen over Sletvrees. Net toen ik bedacht had dat ik dat niet ging doen, omdat ik dacht dat het niet nodig was las ik een blog dat me deed beseffen dat het wel degelijk heel erg nodig is hierover te bloggen.
Voor wie de afgelopen week op een andere planeet heeft doorgebracht (of geen tv heeft natuurlijk) hier een linkje naar de docu van Sunny Bergman. Sunny onderzoekt in deze documentaire hoe seksueel bevrijd we nu eigenlijk zijn. Als ik naar mezelf en mijn directe omgeving kijk denk ik dat het nogal tegen valt met die seksuele bevrijding van ons vrouwen.
Hoewel ik er geen geheim van maak dat mijn relaties niet perse monogaam zijn haast ik me vaak om daar aan toe te voegen, maar ik ben geen slet hoor, ik deel heus niet het bed met iedereen. Ik denk dat ik mijn bed met minder mensen gedeeld heb dan de meeste vrouwen van mijn leeftijd. (het zijn er minder dan 10)Toch zal ik sneller als slet bestempeld worden omdat ik nu eenmaal met zowel vrouwen als mannen naar bed ben geweest (en langere relaties heb gehad) en ik weleens twee partners tegelijk heb gehad. Dat kan natuurlijk niet. Beschaafde meisjes doen dat niet, dus zal ik wel een slet zijn.
Het gekke is dus dat ik daar zelf in mee ga door te benoemen dat ik GEEN SLET ben als mensen vragen hoe het nu zit me mij en relaties. Waarom doe ik dat? Waarom ben ik bang dat mensen zouden kunnen denken dat ik wel een slet ben? En als zou ik wel een slet zijn, wat dan nog? Waarom zou ik niet dezelfde rechten hebben op seksuele vrijheid als die mannen zichzelf toe-eigenen?
Als Sunny met een seksuoloog praat komen ze tot de conclusie dat vrouwen vaak minder van seks genieten dan ze zouden kunnen omdat ze zich schuldig maken aan sletvrees. En weer ben ik schuldig. Ik herken me in het profiel van seksuele geremdheid. En als ik met vriendinnen over dit onderwerp praat (ja meisjes praten ook over seks) merk ik dat ik hier niet alleen in ben. Waarom doen we dat toch?
Ik zou verwachten, of nu ja misschien is het meer hopen, dat een documentaire als deze vrouwen aanmoedigt die waarom vragen te beantwoorden. Maar het tegendeel lijkt waar te zijn. Nee in plaats daarvan vinden we Sunny een slet, gooien we met modder en vinden we haar vooral heel stom. En eerlijk gezegd vind ik dat dan weer heel stom. Sunny roept ons niet op ineens massaal te gaan sletten, lijstjes bij te houden van het aantal veroveringen in ons bed of er bij te gaan lopen alsof bedekkende kleding niet meer binnen ons budget paste. Het enige wat ze ons vraagt is, hoe seksueel vrij ben jij eigenlijk? Maar een eerlijk antwoord op die vraag geven is waarschijnlijk te confronterend. En dat, is best een beetje jammer.
Ik denk dat ik hetzelfde blog als jij gelezen heb. Ik wilde bijna hardop tegen de telefoon waarop ik het las iets roepen van: “begrijp je nu niks?”, maar ik was op mijn werk, dus dat was niet slim. Er zijn mannen die het afgelopen jaar meer “vriendinnen” hebben gehad dan ik in mijn hele leven met vrouwen naar bed ben geweest, maar dat was om de beurt. Dus dan kan het. Als ik suggereer dat ik naast mijn vrouw nog iemand anders leuk vind, krijg ik van het object van mijn affectie in naam van de humor van alles naar mijn hoofd geworpen. Gelukkig was ze begripvoller toen ik vertelde dat het serieus was. De ervaring in het algemeen is wel dat mensen begripvoller zijn (of doen) als het gaat om iemand die ze persoonlijk kennen. Hoewel ik dan ook over elke goede vriendin moet zeggen dat, nee, ik daar niet mee naar bed ben geweest. En iedereen persoonlijk kennen is niet te doen, dus er zijn genoeg mensen over om ons te veroordelen.
Ik heb het vaak genoeg mee gemaakt dat mensen met een ogenschijnlijk monogame relatie prive even vertellen hoe vaak ze vreemd gaan. Bij zowel mannen als vrouwen. Maar dat zijn volgens hun omgeving nooit sletten, want ze doen het stiekem.
Hmm, dat zou betekenen dat je alleen een slet bent -in negatieve zin- als je ervoor uitkomt. Dat staat redelijk haaks op het reclaimen van het woord door Dossie Easton. Zij riep in The Ethical Slut op om het woord te gebruiken voor iemand die open en vrij met zijn/haar seksualiteit omgaat, of dat nou op een mony- of polygame manier is. Bizar dat juist de openheid die het positief zou moeten maken datgene is waardoor mensen het veroordelen. Ik heb de docu trouwens niet gezien. Vertellen ze het trouwens specifiek aan jou omdat jij toch al een ‘slet’ bent?
Ja, onder het mom van, jij zult mij niet veroordelen want je doet het zelf. Toen ik net uit de kast kwam vonden heel veel mensen die eigenlijk hetero zijn het nodig om te vertellen over hun eigen uitstapjes naar het eigen geslacht. Kennelijk voelt het vertrouwder om dat soort dingen te delen met mensen die in jouw ogen hetzelfde doen.
Bij het lezen van dit blog kwam spontaan het woord polyamorie bij me op en jawel, het werd ook vernoemd in de reacties.