Op instagram werd ik uitgedaagd om mee te doen aan de #100daysofhappy chalange. Nu gebruikte ik mijn instgram kanaal al voornamelijk om een happy feeling de wereld in te slingeren. Daarnaast was ik opzoek naar een manier om er actiever gebruik van te maken omdat veel meisjes die bij mij op de BSO gezeten hebben mij toegevoegd hebben op dit medium. Zij gebruiken het vooral voor het maken van fashion shoots, selfies en dierenplaatjes. Hoe kan ik het contact dat zij met mij zoeken onderhouden, professioneel blijven en tegelijk ook mezelf blijven? Een uitdaging!
Maar wel een leuke uitdaging. Ik zou ineens ook allerlei fashion shoots kunnen houden met tips over wat hot is en wat not is. Denk alleen dat het volslagen belachelijk over zou komen. En om nu de hele dag selfies te gaan maken van mij en mijn vriendinnen zie ik ook nog niet echt gebeuren. #100daysofhappy is voor mij daarom een uitkomst. Iedere dag post ik een foto van iets waar ik blij van wordt, of wat mij ontroerd. De commentaren die ik daar bij geef geven er subtiel iets meer diepgang aan, maar vooral niet te veel, want het draait tenslotte om beeld. Als er al commentaar wordt gegeven is dat vooral om het goed gevonden beeld te prijzen. Dat dat beeld vaak zo goed tot zijn recht komt door mee geleverde filtertjes lijken we voor het gemak maar even te vergeten. Iedereen kan fotograferen met Instagram. Ik ook. Dat mijn commentaren te lang zijn en zo een soort van microblogs worden wordt me vergeven. Sterker nog, hoe fanatieker ik mijn foto’s deel op Twitter en Facebook hoe meer vriendschapsverzoeken ik krijg van mensen die toch ook maar een account aan gemaakt hebben.
Wat de meiden waar het allemaal om begon van het project vinden weet ik niet. Ik ben in hun ogen nog steeds de juf. Dus op mijn foto’s kunnen ze niet reageren dat ik mooiiiiiii ben of een skatje. Wel krijg ik heel veel hartjes. Maar of die hartjes voor hun betekenen “ik heb je foto gezien” of “ik vind je foto leuk”, daar ben ik nog niet over uit.
Hier in ieder geval een lijstje van dingen die ik op de foto heb gezet voor het project.
dag 1, mijn moeder voor een beeld dat in Spijkenisse staat en voor mensen uit deze plaats een duidelijk herkenbare plek is. Ik merk dat het me goed doet om te kunnen zeggen dat mijn roots daar liggen. Het is de plek waar ik opgroeide en waar veel van mijn oude vrienden nog steeds wonen. Voor mij voelt het alsof ik eraan ontsnapt ben. Maar nu kon ik het voor het eerst ook omarmen en erkennen als een plek die wel degelijk belangrijk voor mij is (geweest).
dag 2, mijn vrolijk gekleurde badschuim en fluffy spons. Gewoon omdat die kleurtjes het goed doen op de foto, en omdat het cadeautjes zijn.
dag 3, een treurwilg, omdat dat mijn lievelingsboom is. Het is goed om lievelingsdingen te hebben. Ze zorgen voor instant geluk.
dag 4, een Orchidee die ik samen met een vriend kocht. Omdat we een heerlijke dag gehad hadden en omdat de bloemetjes zo vrolijk zijn.
dag 5, ik ben op een festival en wordt uitgenodigd voor een ritje in een cabrio. Ik hoef niet lang na te denken en ga mee. Heerlijk dat hippie gevoel dat zo’n auto vol met vrouwen meteen oproept.
dag 6, ik ben samen met een vriend in het museum en drink een smootie. Dit soort dagen zouden we vaker moeten hebben mijmeren we iedere keer als ze ons min of meer overkomen.
dag 7, mijn buurtje, anderhalf jaar geleden kocht ik hier een huis. Nog steeds wordt ik soms overdonderd door een geluksgevoel omdat ik hier toch maar even mag wonen. Het voelt bijna als een voorrecht dat ik deel uit mag maken van dit buurtje. Al heb ik weinig interactie met de buurt.
dag 8, een kleurposter die ik met de meiden van mijn werk in kleur, iedere dag een stukje.
dag 9, mama en ik zijn op bezoek bij vrienden die we kennen via een online heksen community (mijn moeder is ook een heks), ik teken poppetjes met de dochter des huize, ze pikt het snel op en maakt een tekening voor mij.
dag 10, mijn oude huisgenoot en vriend waar het contact een beetje mee verwaterd is staat in eens op mijn werk met een regenboogsjaal die hij voor mij gebreid heeft. Hij is werkelijk prachtig.
dag 11, madeliefjes in het gras, wie wordt er nu niet blij van madeliefjes?
dag 12, een van mijn oudste en beste vrienden is jarig en viert een klein en intiem feestje, daar hoort gebak bij.
dag 13, ik bereid een workshop voor en versier een spiegeltje en een doosje, het resultaat is heel vrolijk.
dag 14, ik doe mee aan de #blogpraat twitter chat, en maak een foto van mijn nieuwe laptop met een grote mok thee ernaast. Ik vind dit een heerlijke manier om mijn maandagavonden door te brengen. Heel berustend en naar binnen gekeerd.
dag 15, ik kan nog even een boek lezen voordat ik aan het werk moet. Ik lees Sletvrees van Sunny Bergman en heb van washi tape leuke boekenleggertjes gemaakt, die de boel een beetje opfleuren.
dag 16, paasontbijt op de PSZ, soms kan geluk zo klein zijn.
dag 17, ik vind het boekje met gebeden uit de lotus soetra terug. Ik kreeg dit mee op een Nichiren boeddhistische chant bijeenkomst. Ben nog steeds dankbaar dat zij mij zo open ontvangen hebben en deze ervaringen met mij hebben gedeeld. Ook al was ik een buitenstaander.
