Kleine meid kwam een weekendje logeren. Iets dat niet heel vaak voorkomt. Hooguit 1 keer per jaar, dus altijd een minifeestje. Ze heeft zo haar eigen ritueeltjes als ze hier is. De plantjes moeten water, want ze heeft hier haar eigen gietertje. Dat het zo gaat regenen, en de plantjes dan ook water krijgen wil ze niet geloven, want zij voelt geen druppeltjes.
Er moet geschminkt worden. Ze wil altijd een prinses worden. Gelukkig is prinses bij haar nogal een breed begrip. Van heksenprinses tot glittervlinderprinses en van voetbalprinses tot regenboogprinses, ze is het allemaal al een keertje geweest. Daarna is het de sport om te kijken of ik misschien ook geschminkt wil worden. Meestal wil ik dat niet, maar soms dan mag ze mij een tatoeage geven. Dit weekend had ze geluk. Ik kreeg een theepot, Chinees hooi, een vlinder en een hartje op mijn arm.
Daarna moest er gitaar gespeeld worden, en ik mocht op de theepot (lees klankschaal). Met als resultaat dat we de rest van het weekend vooral zingend tegen elkaar praten. Onze lievelingsmelodie was “zullen wij een sneeuwpop maken” van Frozen. De tekst werd naar hartenlust verbasterd en veranderd. Waar we toen ze allang weer thuis was gezellig mee door gingen door elkaar voiceberichtjes toe te sturen via what’s app.
Er moest ook nog naar de speeltuin gegaan worden. Daar maakte we meteen nieuwe vrienden. Binnen no time had ik een halve bso groep om me heen verzameld waar ik tikkertje met de bal mee aan het spelen was. Want ik mocht, hoe aardig, ook mee doen.
Vervolgens was het bad aan de beurt voor nadere inspectie. Het water mag niet te warm zijn. Eigenlijk is net niet helemaal koud het beste. Dan wordt er gespeeld met de badeendjes. Al blijft Hello Kitty toch wel favoriet. (overigens had ik dit niet onthouden en had ik Kitty al bijna weg gedaan tijdens een opruim bui)
Dan is het tijd voor een verhaaltje, en knuffelen met ko konijn. Zes keer uit bed, want honger, er is een vreemde mevrouw op bezoek en ik wil toch wel graag weten wie dat is, en ik kan niet slapen in het algemeen. Daar trappen we natuurlijk niet in, dus na een boterhammetje toch weer terug in bed. Als ik door het kiertje van de deur kijk zie ik haar nog heftig spelen. Want er zijn zoveel nieuwe dingen om te ontdekken.
Het is maar goed dat er nog een tweede dagje achter aan kwam. Waarbij alle rituelen weer van voor af aan begonnen.
Tante is nu dus bekaf. Maar het was het meer dan waard….
Een heerlijke tijd dus… momentjes om in te kaderen 🙂