Ooit was ik op een begrafenis, of nee, het zal wel een crematie geweest zijn, want tegenwoordig wil iedereen gecremeerd. Nee ik weet het weer, het was toch een begrafenis, want er was een familiegraf, en daar was wat gedoe om geweest. De enne ex, die tevens de moeder van de kinderen was had dat namelijk geregeld, en de andere ex, die nog wat verser ex was, maar ook niet meer de aller verste, had het jammer gevonden dat zij daar niet bij betrokken was geweest. Gelukkig was de begrafenis niet gisteren, maar ooit. Met dit soort dingen kun je nu eenmaal niet voorzichtig genoeg zijn en is het het best wat afstand te nemen. Er pas over te praten als gisteren ooit geworden is. Maak nooit de fout te schrijven, “gisteren was ik op een begrafenis”, zelfs niet als dat wel zo was.
In de foyer hadden we het over de dood, want dat leek een gepast onderwerp voor een begrafenis. En over uitvaartverzekeringen. Die ik dus al heb sinds ik op mezelf woon. Eigenlijk vooral omdat mijn ex dat een goed idee vond. En de meneer van Dela zo vriendelijk had gelachen. Bovendien is het lekker goedkoop als je er jong mee begint. Dus waarom niet?
Daarna ging het gesprek over op mijn gestolen portemonnee, en dat ik nu geen ov chipkaart had waarmee ik thuis kon komen. Maar dat ik gelukkig nog een reserve exemplaar thuis had liggen. En ook geld hoefde ik niet te lenen. Er lag nog wel wat contant in het laatje bij mijn sokken.
Wat ben jij goed voorbereid. Op het leven. En op de dood. Merkte een der gesprekspartners op, terwijl ze wat suiker door haar thee heen roerde. Nu vind ik dat je over mij veel kunt zeggen. Maar niet dat ik goed voorbereid ben, op het leven, of op de dood.
Toch spookt dat zinnetje nu met enige regelmaat door mijn hoofd. Als ik iets moet regelen, of zou moeten regelen. Wat ben jij goed voorbereid, op het leven en de dood. Het klinkt zo mooi. En ik zou willen dat ik zou weten hoe het moest. Me voorbereiden op dingen zo groot als leven en dood. Maar helaas vind ik het al lastig mijn vakantie van over een maand te plannen. Want het nu plannen is misschien nog wel moeilijker dan dingen als zo groot en zo abstract dat ik niet eens precies weet wat ze inhouden.
Gut ja, als er ergens is waar je niet kan op voorbereid zijn is het op het leven en de dood. Bij leven gebeuren er zoveel onverwachtse dingen, fijne en minder fijne, dat zoiets schier onmogelijk is. En bij de dood… goed geregeld van Dela maar de enige die daar werkelijk iets aan hebben zijn je nabestaanden, zelf dood zijnde merk je daar niks meer van. Of misschien toch een geruster gemoed 🙂
Dat dus. Hoe kun je je nu voorbereiden op dat soort zaken. Ik ben al blij als ik mijn dagen gewoon door kom 😛