Soms dan is je dag samen te vatten in twee foto’s.
Jeeeeej ik ben geslaagd voor mijn taaltoets. Het is echt, echt echt waar. Ze hebben geen foutje gemaakt. Ik heb mijn certificaat.
Toen ik de brief thuis kreeg kon ik het niet geloven, ik heb hem minstens 3 keer opnieuw gelezen. Maar het stond er echt, ik ben geslaagd!
Wonder boven wonder. Want ik stond op de verkeerde locatie toen de toetsten afgenomen werden. Toen ik er eindelijk achter kwam waar ik wel moest zijn ben ik als een dolle de tram in gesprongen om iig een paar van de toetsten te kunnen doen. Maar ik vergat mijn huissleutel, dus zou ik als ik thuis kwam mijn huis niet meer in kunnen. Gelukkig wilde mijn moeder en stiefvader die sleutel wel even af komen geven op het adres waar ik mijn toets had. Je kunt je voorstellen dat ik alles behalve relaxt was toen ik aan die toetsen begon. Ik hield mezelf voor dat ik niets meer aan de situatie kon veranderen. Dat stressen me niet verder zou helpen. En dat ik beter zo snel mogelijk aan de toetsen kon gaan beginnen, zonder nog na te denken over de sleutel, het te laat komen en al die andere afleidende dingen. Dat heeft kennelijk gewerkt!
Jubbel moment 2 komt uit de moestuin. (of nu ja, eigenlijk mijn moesbalkon, mijn makkelijke moestuin op 3 hoog). Ik had een aardappel die een beetje begon uit te lopen. Bij wijze van experiment heb ik die in een bak met een restje aardappels gedaan. Vandaag kon ik 8 aardappels oogsten. En zo te voelen komen er nog meer aardappeltjes aan. Want er waren er een paar bij die zo klein zijn dat ik ze nog maar even heb laten zitten. Bijzonder om te zien hoe je van een aardappel ineens 8 aardappels kunt maken. Of zoals een collega op Facebook zei, heb je toch maar even een bord friet bij elkaar laten groeien 😛
